link til hjemmesiden - Det Kongelige Bibliotek

Saxo Grammaticus: Gesta Danorum


| Saxo Grammaticus | Gesta Danorum | Liber -1 | Caput -1 | Caput +1 | Liber +1 |

Dan  8.11.1 (p. 235,15 )
[1] Post hunc regnat Sywaldus. [2] Cuius filius Snio, senescente patre, strenuum piraticae complexus, patriae res non solum servavit, sed etiam diminutas in pristinum habitum revocavit. [3] Idem, tyrannide suscepta, Eskilli atque Alkilli pugilum insolentiam comprimendo Scaniam a Danicae iurisdictionis integritate submotam ad societatem patriae victoria reduxit. [4] Tandem filiae Gothorum regis mutuo amore perstrictus, conveniendae eius copiam clandestinis nuntiis tentat. [5] Qui a patre puellae intercepti suspendioque consumpti improvidae legationis poenas dederunt. [6] Quorum Snio ultionem exigere cupiens, cum Gothiam hostiliter aggressus fuisset, rege eius cum copiis occurrente, praelectorum pugilum provocatione rem per athletas gerere iussus, hanc duelli legem edidit, ut alteruter regum pro varia athletarum fortuna aut proprium perderet aut alienum lucraretur imperium, victique regnum in victoriae praemio reponeretur. [7] Quo evenit, ut Gothorum rex, propugnatorum suorum infortunio superatus, regno Danis cedere cogeretur.

Dan  8.11.2 (p. 235,29 )
[1] Cuius filiam Snio cum in Sueonum regis connubium paterno impulsu comperisset adductam, quandam, obsoleto habitu per itinera publica stipem petere solitum, ad eam usque tentandam transmisit. [2] Qui cum egentium more propinquum liminibus discubitum habuisset, visa forte regina, exili vocula succinens: 'Amat', inquit, 'te Snio.' [3] Illa allapsum auribus sonum dissimulanter excipiens, nec visu gradu relato, procedit in regiam atque e vestigio regressa obscuro et vix aures offendente sibilo: 'Amantem', inquit, 'me redamo.' [4] Eo dicto vestigium extulit. [5] Quam egenus mutui amoris vocem edidisse gavisus, die postera foribus assidens, praesente domina, consueta sermonis brevitate: 'Locum', ait, 'voto suppetere convenit.' [6] Illa rursum argutae vocis industriam colligens summa cum dissimulatione discessit. [7] Parvo post percontatorem praeteriens Bøcherør brevi se perventuram asseruit; hunc quippe locum fuga petere destinavit. [8] Qua de re egenus certior redditus, solito percontationis acumine competens promisso tempus cognoscere perseverat. [9] Illa vero nec astu inferior nec sermone lucidior, quam brevissime potuit, hiemis initium nuncupavit. [10] Ceterum stipatores eius, qui levem amatoriae vocis iactum exceperant, plenum calliditatis ingenium extremae stoliditatis deliramentum esse credebant. [11] Quae cum Snio certius ex egeno cognosceret, reginam, sublatis mariti opibus, lavandi simulatione digressam navigio deportandam curavit. [12] Postea vero saepenumero inter ipsum ac Suetiae regem, altero iustas repetente faces, altero illicitas tueri perseverante, ancipiti eventu variaque victoria dimicatum est.


[Hjem] [English] [Det Danske Sprog- og Litteraturselskab]
© Det Kongelige Bibliotek