link til hjemmesiden - Det Kongelige Bibliotek

Saxo Grammaticus: Gesta Danorum


| Saxo Grammaticus | Gesta Danorum | Liber -1 | Caput -1 | Caput +1 | Liber +1 |

Dan  6.6.1 (p. 157,3 )
[1] Frothoni filius Ingellus succedit. [2] Cuius transversus ab honesto animus, relictis maiorum exemplis, totum petulantissimi luxus illecebris mancipavit. [3] Igitur a bono rectoque discolor vitiaque pro virtute complexus, discissis continentiae nervis intermissisque regiae maiestatis officiis, sordidum luxuriae mancipium evasit. [4] Sane quicquid compositis moribus obvium aut inconcinnum erat, excoluit. [5] Paterna avitaque decora foedissimarum libidinum assuetudine polluebat, clarissimos maiorum titulos improbissimis obscurabat operibus. [6] Adeo namque libidini ventris obnoxius erat, ut nec patris ultorem agere nec hostium iniurias propulsare gestiret nihilque, dum gulae pareret, modeste ac continenter habendum putaret. [7] Egregium stemma otio inertiaque corrupit fluxamque ac voluptariam vitam degens degenerem spiritum atque a parentum vestigiis obliquo longe calle distortum in obscenissimas foeditatum voragines praecipitare gaudebat. [8] Fartores, lixas, frixoria, gulae multiplices officinas variosque torrendae aut condiendae dapis artifices legere claritatis loco ducebat. [9] Arma vero, militiam, bella nec ipse quidem usu discere nec alios exercitio celebrare sustinuit. [10] Ita abiecto virili studio, femineum aemulatus est, quem in omnem culinae nidorem irrestrictus palati pruritus accenderat. [11] Semper crapulam proflans cunctisque sobrietatis partibus exutus indigestam ventris saniem fetido oris anhelitu ructabatur. [12] Nec minus luxuria foedus quam Frotho militia clarus exstabat. [13] Adeo deliciis animum intempestiva gulae corruptela molliverat. [14] Cuius intemperantiae fastidio Starcatherus ad deserendam Ingelli familiaritatem adductus, petito Sueonum regis Haldani contubernio, otio negotium praetulit. [15] Adeo ne minimae quidem luxuriae assensor esse sustinuit. [16] Filii vero Suertingi, veriti, ne Ingello poenas paterni facinoris darent, sororem ei in matrimonium contulerunt, ultionem beneficio praecursuri.

Dan  6.6.2 (p. 157,28 )
[1] Cuius sororem Helgam quidam auri opifex, obscurae stirpis, blanditiis compositus ac variis instructus munusculis, quibus muliebris maxime cupiditas capitur, in mutuas faces amatoria comitate pertraxerat. [2] Quippe post obitum regis non existentibus, qui paterna in prole merita colerent, custodiae inops tutoribusque defecta fuerat. [3] Quod cum Starcatherus ex assidua viatorum relatione cognosceret, impunitum fabri luxum praeterire non sustinens (quippe ut memorem beneficiorum cultorem, ita promptum insolentiae vindicem agere consueverat) tam inusitatae praesumptionis audaciam ultum ire deproperat, orphanae alumnae vetusta Frothonis marita repensurus.

Dan  6.6.3 (p. 157,37 )
[1] Denique, peragrata Suetia, fabri penates ingressus vicinum limini locum occupat, caput pilleolo, ne proderetur, obscurante. [2] Quem faber, non satis doctus vili interdum amiculo validas subesse manus, obiurgatum aede ocius excedere iubet, inter egentium gregem ultimis escarum reliquiis potiturum. [3] At senex ab inolita sibi moderatione patientiam mutuatus nihilo minus ibidem acquiescere paulatimque petulantiam hospitis experiri studebat. [4] Procursum namque furoris superior impetu ratio refrenabat.

Dan  6.6.4 (p. 158,6 )
[1] Tum faber aperta puellam procacitate aggressus in eius forte sinum iactaverat corpus, capitis comam virgineis manibus offerens depectendam. [2] Exserto quoque lumbari operam eius demendis pulicibus expetebat extorsitque, ut splendidissimae familiae femina pollentes amoenitate digitos sordidissimis femoralibus inserere non erubesceret. [3] Deinde, credita voluptatis licentia, interiori ipsius togae prurientes inferre palmas instabilesque manus pectori propius admovere sustinuit. [4] At illa noti quondam senis intuitu curiosiore praesentiam capiens, concepto pudore, libidinosae contrectationis petulantiam sprevit manusque repulit impudicas, quin etiam armis opus habendum edocens lasciviori lusu desistendum hortatur.

Dan  6.6.5 (p. 158,16 )
[1] Quo viso Starcatherus, qui propter fores, pilleo caput obscurante, consederat, iam tantum hauserat irae, ut ulterius cohibendae manus impatiens, deposito velamine, dextram destringendo iniceret ferro. [2] Tum faber, qui nil nisi lascivum noverat, improviso fluctuans metu, ubi rem ad manus pervenisse cognovit, abiecta defensionis spe, in fuga unicum necessitatis praesidium circumspexit. [3] Itaque tam foribus, quarum hostis aditum tuebatur, erumpere arduum erat, quam intra penates percussorem opperiri grave. [4] Tandem obstrictus necessitate animus finem cunctationi posuit censuitque certo atque evidenti periculo appetibilius esse discrimen, cui vel modica salutis spes subesse poterat. [5] Fugam quoque, quamquam periculi affinitate praearduam, tamen, quia ministra opis salutique propior videbatur, appetiit, moram, quae tamquam expers subsidii malum inevitabilisque iacturae capax videbatur, abiciens.

Dan  6.6.6 (p. 158,28 )
[1] Sed dum limen occupat, a praesidente foribus sene medias caesus nates lapso seminecis vestigio concidit. [2] Quippe percussor magnopere cavendum duxerat, ne clarissimas manus turpissimi ciniflonis exitio commodaret, improbi amoris faces gravius ignominia quam morte multatas existimans. [3] Ita a quibusdam calamitosus exstincto punitior existimatur. [4] Quo effectum est, ut puella parentum officiis defecta eruditissimam moribus feminam ageret inque semet ipsam quasi seduli tutoris officium exerceret. [5] Cumque Starcatherus circumspectam undique familiam recenti hospitis iactura indoluisse cognosceret, ignominiam saucii invectivis exaggerandam curavit insultandoque sic coepit:

Dan  6.6.7 (p. 158,37 )
                     [1] Unde stupet taciturna domus? Quae causa dolorem
                     integrat, aut ubi nunc uxorius ille quiescit,
                     nuper ob indignum ferro multatus amorem?
                     [2] Numquid adhuc hastum luxumque reservat inertem
                     aut tenet inceptum primaque libidine fervet?
                     [3] Extrahat alternis mecum sermonibus horam
                     hesternumque odium verbis componat amicis.
                     [4] Laetior emergat facies, nec plangor in aede
                     personet aut maestos sinat obtorpescere vultus.

Dan  6.6.8 (p. 159,6 )
                     [1] Scire volens, quis virgineo flagraret amore
                     dilectaeque mihi facibus premeretur alumnae,
                     pilleolum sumpsi, ne noto proderer ore,
                     cum faber ille procax lascivis gressibus intrat
                     hac illacque agitans instructo femina gestu
                     nec minus ad varios intendens lumina nutus;
                     castorio cui tegmen erat chlamys obsita limbo,
                     instratae gemmis crepidae, toga cultior auro.
                     [2] Splendida nexuerant tortum redimicula crinem,
                     et variata vagum stringebat vitta capillum.
                     [3] Hinc adolevit iners animi tumor ingeniumque,
                     divitias genus esse putans aut aera parentes,
                     fortunamque magis opibus quam sanguine pensans;
                     hinc subiit fastus, habitumque superbia traxit.
                     [4] Nam miser ob cultum magnis se credere coepit
                     ingenuisque parem ciniflo, qui pellibus auras
                     venatur crebroque ciet spiramina tractu;
                     qui digitis cineres verrit, qui saepe reductis
                     aera folliculis captat tenuique flabello
                     spiramenta creat torpentesque excitat ignes.

Dan  6.6.9 (p. 159,26 )
                     [1] Inde puellare gremium petit appositusque:
                     'Virgo,' inquit, 'mihi pecte comam tactuque salaces
                     comprensa pulices et quo cutis uritur aufer.'
                     [2] Hinc residens auro sudantia brachia pandit,
                     pulvino annixus tereti cubitoque reclinis
                     ornatum iactare volens, ceu belua latrans
                     explicat obtortae contracta volumina caudae.
                     [3] Illa mei noscens compescere coepit amantem
                     lascivasque fugare manus meque esse professa:
                     'Parce, precor, digitis,' inquit, 'stimulumque coercens
                     contiguum valvis vetulum placare memento.
                     [4] In luctum recidet lusus. Starcherus adesse
                     creditur et lento quid agas disquirit ocello.'
                     [5] Cui faber: 'Imbellem noli pallescere corvum
                     pannosumque senem; numquam validissimus ille,
                     quem metuis, tam vulgato vilescere cultu
                     sustinuit. Gaudet nitido vir fortis amictu
                     et vestem pro mente petit.' Tunc tegmine dempto
                     eripui ferrum fabrique pudenda fugacis
                     persecui; patuere nates et ab osse resectae
                     viscera nudabant. Surgo mox atque puellae
                     ora premens pugno contusa nare cruorem
                     elicio; tunc labra malis assueta cachinnis
                     sanguine permixto lacrimis maduere, luitque
                     stultus amor, quicquid blandis commisit ocellis.
                     [6] 'Luserit infelix, quae caeca libidine fertur
                     more furentis equae sepelitque cupidine famam.
                     [7] Gentibus externis pretio venire mereris
                     digna mola, ni te falso probet insimulatam
                     elicitus mammis cruor expurgetque reatum
                     uber inops lactis. - At ego te criminis huius
                     arbitror immunem, sed noli suspicionis
                     ferre notas aut te falsis permittere linguis
                     et male carpendam populo praestare loquaci.
                     [8] Rumor obest multis, nocuitque infamia mendax.
                     [9] Fallitur exiguo vulgaris opinio dicto.
                     [10] Defer avis, venerare patres, memor esto parentum
                     et proavos metire tuos; stet gloria carni.'

Dan  6.6.11 (p. 160,26 )
                     [1] Quis furor incessit? quod te, faber improbe, fatum
                     impulit ingenuam tentare cupidine stirpem?
                     [2] Aut quis te, virgo claris dignissima fulcris,
                     egit in obscuram Venerem? Dic quo potes ausu
                     os cinerem redolens roseis gustare labellis
                     vel foedas carbone manus in pectore ferre
                     ac lateri sociare tuo versantia prunas
                     brachia et assidua duratas forcipe palmas
                     sinceris adhibere genis sparsumque favilla
                     complecti caput et nitidis mandare lacertis?

Dan  6.6.12 (p. 160,36 )
                     [1] Quanta sit in cunctis memini distantia fabris,
                     ictus ab his quondam. Nomen quippe omnibus unum
                     officii commune manet, sed pectora subsunt
                     ingeniis discreta suis. Me iudice praestant,
                     qui gladios et tela viris ad proelia cudunt
                     ingenioque animos produnt et corda rigore
                     officii signant ausumque labore fatentur.
                     [2] Sunt et nonnulli, quibus aes cava testula promit
                     diversas fuso species imitantibus auro,
                     qui torrent venas recoquuntque metalla, sed ipsis
                     mollius ingenium finxit natura manusque,
                     eximia quas arte dedit, formidine pressit.
                     [3] Tales saepe dolo, dum flatilis eliquat ardor
                     aes testae immissum, subducunt aurea massis
                     crustula, furtivum concha sitiente metallum.

Dan  6.6.13 (p. 161,11 )
[1] His dictis, Starcatherus, non minorem ex voce quam opere voluptatem sortitus, Haldanum repetit eiusque militiam promixa familiaritate complexus numquam bellorum exercitio abstitit, ita ut abstractum deliciis animum continua armorum intentione torqueret.


[Hjem] [English] [Det Danske Sprog- og Litteraturselskab]
© Det Kongelige Bibliotek