link til hjemmesiden - Det Kongelige Bibliotek

Saxo Grammaticus: Gesta Danorum


| Saxo Grammaticus | Gesta Danorum | Liber -1 | Caput -1 | Caput +1 | Liber +1 |

Dan  6.2.1 (p. 143,25 )
[1] Eodem tempore Ericus, qui Suetiae praefecturam gerebat, morbo exanimatus est. [2] Cuius filius Haldanus paterna procuratione functus, cum duodecim fratrum Norvagiae oriundorum crebris congressibus terreretur, nec oppressioni vindicta suppeteret, spe capessendae opis Fridlevi tunc Rusciae consistentis copiam profugio petivit. [3] Quem supplici vultu aggressus seque ab externo hoste confractum ac contusum deplorans, tristem iniuriarum querimoniam afferebat. [4] Per quem Fridlevus accepto paternae mortis nuntio supplicem auxiliis prosecutus Norvagiam armis instructus accedit.

Dan  6.2.2 (p. 143,33 )
[1] Quo tempore praedicti fratres, deficientibus a se sociis, intra insulam rapidissimo ambitam fluvio praealtum moliti vallum, terrestrem in plano munitionem extenderant; cuius receptaculo freti crebra vicinos irruptione lacessebant. [2] Excedentes enim insula continentem instructo ponte petere consueverant, quem portae munitionis adnexum ita quodam funiculorum regimine moderari solebant, ut quasi volubili aliquo cardine circumvectus modo trans flumen iter sterneret, modo occulto restium ductu superne retractus ianuae deserviret.

Dan  6.2.3 (p. 144,5 )
[1] Fuere autem iuvenes hi acres animis, robusti iuventa, praestabiles habitu corporis, giganteis clari triumphis, trophaeis gentium celebres, spoliis locupletes. [2] Quorundam vero ex ipsis nomina (nam cetera vetustas abstulit) subnotavi: Gerbiorn, Gunbiorn, Arinbiorn, Stenbiorn, Esbiorn, Thorbiorn et Biorn. [3] Hic equum habuisse traditur praestantem robore, praepetem velocitate, adeo ut, ceteris amnem traicere nequeuntibus, hic solus obstrepentem indefessus verticem superaret.

Dan  6.2.4 (p. 144,12 )
[1] Cuius aquae lapsus tam incito ac praecipiti volumine defertur, ut animalia nandi vigore defecta plerumque pessundare soleat. [2] Ex summis enim montium cacuminibus manans, dum per clivorum praerupta saxis exceptus eliditur, in profunda vallium multiplicato aquarum strepitu cadit; verum continuo saxorum obstaculo repercussus celeritatem impetus eadem semper aequabilitate conservat. [3] Itaque toto alvei tractu undis uniformiter turbidatis, spumeus ubique candor exuberat. [4] At ubi scopulorum angustiis evolutus laxius stagnando diffunditur, ex obiecta rupe insulam fingit. [5] Praeruptum hinc inde iugum eminet, variis arborum generibus frequens, quarum obiectus amnem eminus pervideri non sinat.

Dan  6.2.5 (p. 144,22 )
[1] Praeterea Biornoni inusitatae ferocitatis canis exstabat, horrendae quidem acerbitatis belua atque humano convictui formidolosa, quae saepius bissenos sola viros oppresserit. [2] Sed quoniam tradita magis quam cognita referuntur, fidem arbiter penset. [3] Haec siquidem, ut accepi, deliciarum quondam loco habita Ofoti gigantis inter pascua tuebatur armentum.

Dan  6.2.6 (p. 144,27 )
[1] At iuvenes latrocinio viciniam incessere soliti magnas saepe strages edebant. [2] Populari penates, armenta sternere, diripere omnia, ingentem agere praedam, spoliatas rebus aedes exurere, mares passim cum feminis obtruncare probitatis loco ductum est. [3] Quorum improvidam Fridlevus irruptionem excipiens omnes ad munimentum refugos egit, occupato eximiarum virium equo, quem praeceps metu sessor maturandae fugae gratia citra amnem relictum pontem secum traicere non audebat.

Dan  6.2.7 (p. 144,34 )
[1] Deinde, si quis fratrum illorum quempiam interemisset, interfecti corpus auro se repensurum edixit. [2] Qua spe quidam regiorum pugilum incitati nec tam avaritiae quam virtutis ardore correpti, convento tacite Fridlevo, operam se facinori daturos promittunt, salutem admodum devoventes, ni trunca praedonum capita retulissent. [3] Quorum Fridlevus virtute et promissione laudata, arbitris exspectare iussis, solo contentus comite noctu fluvium petit. [4] Ne enim alienis quam propriis viribus instructior videretur, auxilium virtute praecurrere statuit. [5] Post haec comitem crebro contusum silice exanimavit iniecitque exsangue undis corpus; cui etiam detractum sibi cultum applicuit, eiusdem exuvias mutuatus, ut intuito cadavere periclitationis regiae species daretur. [6] Iumentum quoque, quod eum vexerat, elicito de industria cruore conspersit, eodem castra repetente necis suae fidem facturus.

Dan  6.2.8 (p. 145,7 )
[1] Deinde calcaribus subditis mediis equum verticibus adegit eoque, superato amne, delapsus praetentum munimento vallum per subiectas aggeri scalas transscendere conabatur. [2] At ubi superne evectus propugnacula manu complecti poterat, illato tacite pede aedem, quam comissabundi praedones insederant, ignaris vigilibus levi suspensoque vestigio petit. [3] Cuius conclave nactus sub imminente foribus testudine consistebat. [4] Iuvenes siquidem a munimenti firmitate profecta securitas ad crapulam provocabat, arbitrantes incitatissimi lapsus fluvium inaccessum fecisse praesidium, qui nec nando traici nec ratibus superari posse videretur. [5] Neque enim ulla amnis pars perviam vadi copiam dabat.

Dan  6.2.9 (p. 145,17 )
[1] Tum Biorno, convivali hilaritate suffusus, egressam undis beluam per quietem sibi conspectam affirmat, quae tristes ore flammas egerens continenti cuncta incendio daret. [2] Quamobrem indagandam insulae latebram esse, nec adeo locorum habitui confidendum, ut nimia securitatis praesumptione extrema incautis pernicies afferatur. [3] Nihil enim ita situ munitum esse, cui, si humana desit opera, simplex naturae tutela sufficiat. [4] Propterea summopere cavendum, ne somnii sui denuntiationem tristior cladis eventus excipiat. [5] Igitur omnes munimentis egressi totiusque insulae ambitum curiosius speculati, reperto caballo, Fridlevum fluvialibus aquis obrutum coniectabant. [6] Equum vero praecipitato sessore transnasse rati, perinde ac regiae mortis nuntium portis gratulanter excipiunt. [7] At Biorno nocturnarum adhuc imaginum memoria territus excubiis utendum hortatur, quod periculi suspicionem nondum tuto deposituri viderentur. [8] Ipse deinde capiendae quietis gratia cubiculum petit, visionem mente altius repositam habens.

Dan  6.2.10 (p. 145,31 )
[1] Inter haec equus, quem Fridlevus ob vulgandam interitus sui fidem intercutis tantum cruoris effusione resperserat, militum eius castra maculosus irrupit. [2] Qui ilico amnem petentes repertum servi cadaver regium existimavere corpus, quod nitida veste cultum stridulus ripae vertex adegerat. [3] Quorum maxime errorem converberati corporis turgor adiuvit, cum lacerata contusaque silicibus cutis informes oris notas exsangui pallore confunderet. [4] Huius rei indignatione permoti pugiles, qui Fridlevo nuper delendorum praedonum curam spoponderant, praeruptum aquae periculum accedebant, ne promissionis gloriam timidiore voti neglegentia respergere viderentur. [5] Quorum ceteri fiduciam imitati pari cupidine fluvium petunt, ni regem ulciscerentur, extrema passuri. [6] Quibus visis, Fridlevus pontem continenti committere properavit receptisque pugilibus prima vigiles irruptione prosternit. [7] Residuos quoque consequenter adortus, Biornone excepto, ferro consumpsit. [8] Quem impensiori curatione e vulneribus recreatum sub sacrae obtestationis pignore collegam ascivit operaque eius uti quam exitio gloriari satius duxit. [9] Indignum quoque asserebat tantae fortitudinis florem prima pubertate decerptum intempestiva nimis clade consumi.


[Hjem] [English] [Det Danske Sprog- og Litteraturselskab]
© Det Kongelige Bibliotek