link til hjemmesiden - Det Kongelige Bibliotek

Saxo Grammaticus: Gesta Danorum


| Saxo Grammaticus | Gesta Danorum | Liber -1 | Caput -1 | Caput +1 | Liber +1 |

Dan  13.4.1 (p. 348,1 )
[1] Interea Haraldus, cum nec domi clarus nec foris celeber haberetur, virtutis inopiam quaestuum copia levare cupiens, refertum nequitia animum in imam turpitudinis voraginem egit: ad rapinas et furta mancipiis utebatur; servorum labores latrociniis applicabat. [2] Satellitum cultui viciniae spolia, sumptui impendebantur armenta. [3] AEstatem piratica pariter civibus atque exteris insidiosus exegit. [4] Ceterum quo Roskyldiae damnosius immineret, adversam ei munitionem erexit, quam et sordidissimae clientelae frequentia complevit. [5] Itaque ruris opima populatus, pari vernarum maleficio civilia lacerabat. [6] Qui clam noctu meritoriis sese tabernis subicientes, complacitas animo merces impune tollebant, aliis interim destrictos hospitum iugulis gladios applicantibus interitumque minantibus, ni iniuriae patientiam praebeant. [7] Ea furti violentia summam civitatis opulentiam ad ultimas rei familiaris angustias redegit. [8] Talibus calumniae stimulis lacessita provincia, accensis indignatione animis, ultrices damnorum manus Haraldi bonis inicere aggressa, spolia spoliis, rapta raptis ulciscitur. [9] Neque enim sibi aliena corripere, sed propria resumere videbatur. [10] Ipse, tuto terras tenere nequiens, consternatae multitudinis impetum navigio vitavit. [11] Quem Kanutus alieni rapacissimum ac vitiosissimis ubique lucris incumbentem aspiciens, avi persimilem aiebat, omnigenis alitum pennis nidum compaginanti, subito ventorum turbine disiciendum. [12] Ita Haraldum, praedonem omnium effectum, omnibus praedam ex se daturum aliorumque spolia suorum indubitanter periculo luiturum.

Dan  13.4.2 (p. 348,22 )
[1] At Erico modestum erga populares ingenium erat. [2] Qui cum debitam sibi paternae rei portionem expeteret, ab Haraldo fratre repellitur, negante adulterio ortum ad hereditatis communionem pertingere. [3] Ea re, ut par erat, motus, acerrimum bonorum eius pervasorem agere coepit fraternisque spoliis iniurias suas ulcisci probitatis loco duxit. [4] Ceterum Arnacum rapta congessit, sordido neglectoque loco splendidas opes complexus. [5] Quem Haraldus noctu ibidem inopinatum adortus, postquam fuga dilapsum cognovit, morae copia non suppetente, circa praedam haerere metuens, tecto faces subiecit refertamque suis opibus aedem flammis absumere quam raptori intactam dimittere maluit. [6] Quo comperto, Kanutus profectas a contemptu lites compescere cupiens metuensque, ne degenerati patris fulgor in filiis exolesceret, utrique Sleswicum venire districtius mandat; si supersedeant, parte corporum spoliandos minatur. [7] Praesentes deinde fraterne coarguens, curiosa animi inspectione aequissimam inter eos patrimonii partitionem peregit. [8] Ericoque aeque ac Haraldo in paterna bona eundum iudicavit.

Dan  13.4.3 (p. 348,37 )
[1] Eodem tempore Henrici, Suenonis filii, coniunx, mariti convictum ingenti perosa fastidio, aliena veste sumpta, suis se penatibus intempesta nocte subduxit. [2] Apud quam iuvenum quidam (ut fama est) plurimam obsequio familiaritatem adeptus, callide effecit, ut ad suum eam amorem perduceret. [3] Deinde, ne res amborum periculo proderetur, muliebriter allectam viriliter cultam furtive devexit. [4] Quam vir eius fortuitis subsecutus indiciis, apud Alaburgiam in cultu familiari deprehensam, amatore delapso, domum reduxit. [5] Verum hanc ignominiam a clandestino Kanuti consilio profectam ratus, integerrimi viri innocentiam tacitis suspicionis motibus insecutus, insontem notabat.


[Hjem] [English] [Det Danske Sprog- og Litteraturselskab]
© Det Kongelige Bibliotek