Dan
7.10.1 (p. 206,14 )
[1] Quam cum sterilitatis vitio obnoxiam
animadverteret maximamque prolis creandae cupidinem haberet, conciliandae
ei fecunditatis gratia Upsalam petit responsoque monitus suscitandae
subolis causa fraternis primum manibus parentare, postquam oraculo paruit,
optatae rei solatium impetravit.
[2] Siquidem filium ex Guritha suscepit, cui Haraldo vocabulum aptavit.
Dan
7.10.2 (p. 206,19 )
[1] Cuius titulo Danorum regnum principum
iniuriis laceratum ad pristinum dominationis habitum revocare conatus, dum
bello apud Syalandiam gesto Wesetum, praecipuae opinionis athletam, in acie
oppugnat, occiditur.
[2] Quo viso Guritha, cum proelio ob filii caritatem sub virili habitu
interesset, eundem, fugientibus sociis, cupidius dimicantem ad propinquum
nemus humeris deportandum curavit.
[3] A cuius insectatu plurimum hostes lassitudo prohibuit; quorum aliquis
dependentis pygam sagitta confixit.
[4] Igitur Haraldus plus ruboris sibi quam opis materna cura allatum
existimavit.
Dan
7.10.3 (p. 206,27 )
[1] Qui cum eximiae formae praecipuaeque
magnitudinis esset coaevisque robore et statura praestaret, tantam Othini,
cuius oraculo editus videbatur, indulgentiam expertus fuerat, ut
integritatis eius habitus ferro quassari non posset.
[2] Quo evenit, ut vulnifica aliis tela ad laesionem ei infligendam
inhabilia redderentur.
[3] Nec praemii inops beneficium fuit: animas quippe ei, quas ferro
corporibus eiecisset, pollicitus proditur.
[4] Idem in monumentum patris eius res gestas apud Blekyngiam rupi, cuius
memini, per artifices mandare curae habuit.
Dan
7.10.4 (p. 206,35 )
[1] Post haec, cum Wesetum apud Scaniam
nuptias acturum audiret easque sub egentis specie petivisset, finito noctu
convivio omnibusque mero ac somno sopitis, nuptialem thalamum trabe
pertudit.
[2] Cuius buccam Wesetus ita absque vulneris inflictione fuste quassavit,
ut binis eam dentibus vacuefaceret.
[3] Quorum iacturam postmodum insperata molarium eruptio sarciebat.
[4] Hic eventus Hyldetan ei cognomen imposuit, quod eum quidam ob eminentem
dentium ordinem assecutum affirmant.
[5] Illic, occiso Weseto, Scaniae dominium adipiscitur.
[6] Inde Hatherum apud Iutiam oppugnatum exstinxit, cuius occasum perpes
oppidi vocabulum indicat.
[7] Post haec, Hundingo Roricoque prostratis, Lethram occupat distractumque
Daniae regnum in pristinum corpus reformat.
Dan
7.10.5 (p. 207,7 )
[1] Deinde Wicarorum regem Asmundum a sorore
natu maiore regno spoliatum comperiens, pendente bello, tanta feminae
petulantia concitatus, sola nave Norvagiam, Asmundo opem laturus, accedit.
[2] Commisso proelio, purpurea amictus lacerna mitraque auro variata
capillitium redimitus in hostem progreditur, ita armorum loco tacita
fortunae conscientia fretus, ut convivali potius quam bellico cultu
instructus videretur.
[3] Sed nec apparatui ingenium respondit: inermis siquidem ac regiis
dumtaxat insignibus ornatus coetus anteibat armigeros expeditamque pugnandi
copiam ferventioribus belli periculis obiectabat.
[4] Directa namque in eum spicula, ac si retusi acuminis essent, nocuo
cassabantur effectu.
[5] Cumque ceteri proeliantis inermitatem adverterent, impressione facta,
ad eum acrius impetendum pudore coguntur.
[6] Quos Haraldus corpore integer aut ferro consumpsit aut fugam arripere
coegit, sicque regnum Asmundo, prostrata eius sorore, restituit.
[7] A quo oblatis sibi victoriae praemiis, solam gloriae mercedem sufficere
dixit tantumque se in repudiandis muneribus gessit, quantum egerat in
promerendis.
[8] Quo facto non minorem omnibus continentiae suae quam fortitudinis
admirationem incussit, claritatem se, non pecuniam ex victoria percepturum
testatus.
Dan
7.10.6 (p. 207,24 )
[1] Interea rex Sueonum Alverus decedit,
Olavo, Ingone et Ingeldo filiis relictis; quorum Ingo, paternae hereditatis
titulis non contentus, proferendi imperii gratia Danis bellum denuntiat.
[2] Cuius eventum Haraldo oraculis explorare cupienti senex praecipuae
magnitudinis, sed orbus oculo, obvius exstitit, qui, hispido etiam amiculo
circumactus, Othynum se dici bellorumque usu callere testatus utilissimum
ei centuriandi in acie exercitus documentum porrexit.
[3] Iussit igitur, ut terrestribus bellum copiis editurus universam aciem
in tres turmas divideret, quarum unamquamque vicenarii ratione densaret,
mediam vero viginti virorum numero reliquis porrectiorem extenderet, quam
etiam in coni sive pyramidis acumen digerens, alarum recessus utrimquesecus
discretis ambagibus obliquaret.
[4] Cuiuslibet vero turmae seriem hac ratione contexeret, ut a duobus frons
inchoans consequentibus locis unitatis dumtaxat incrementa reciperet, et
quidem in secunda linea tres, in tertia quattuor eodemque modo posterius
ordinandos, habita congressione, statueret, sicque consequentes gradus idem
proportionis tenor instrueret, donec coniunctionis extremitas alas
aequaret; cornu vero quodlibet denis ab eo ordinibus formaretur.
[5] Post has item turmas instructam iaculis iuventutem admittat; a cuius
tergo grandaevorum cohortem adhibeat, quae labantes sociorum vires veterana
quadam virtute firmaret; deinde funditorum alas gnarus locorum supputator
adnecteret, qui post sodalium agmina consistentes eminus hostem tormentis
incesserent.
[6] Post quos cuiuslibet aetatis aut ordinis homines absque condicionis
aestimatione passim ascisceret.
[7] Ceterum postremam aciem ternis ad instar primae cornibus interstinctam
similique graduum proportione digestam explicet.
[8] Cuius tergum superiori coniunctum agmini ipsum aversae frontis
obstaculo tueretur.
[9] At si navale forte proelium incidisset, partem classis secerneret,
quae, eo propositos inchoante conflictus, multivola rates hosticas
reflexione circumdaret.
Dan
7.10.7 (p. 208,13 )
[1] His disciplinae militaris rationibus
instructus Ingonem Olavumque bellum parantes, anticipatis apud Suetiam
rebus, oppressit.
[2] Quorum fratri Ingeldo sub adversae valetudinis simulatione belli
indutias per legatos poscenti postulata concessit, ne virtus, quae maestis
rebus parcere didicisset, humilis ac iacentis fortunae temporibus
insultaret.
[3] A quo postmodum raptae sororis iniuria lacessitus, cum diu bellis eum
ancipiti victoria fatigasset, in amicitiam ascivit sociumque quam hostem
habere satius duxit.
Dan
7.10.8 (p. 208,20 )
[1] Post haec, cum inter Olavum Throndorum
regem virginesque Sticlam et Rusilam ob regnum bello decertandum audiret,
feminea admodum praesumptione permotus clam arbitris eum accessit cultuque,
quo dentium prolixitatem obnuberet, sumpto, pugnam virginibus intulit.
[2] Quarum utraque prostrata, binis portubus affine earum vocabulis nomen
reliquit.
[3] Tum vero conspectissimum virtutis argumentum exhibuit.
[4] Quippe subarmali tantum subucula fretus inermem telis thoracem
opposuit.
[5] Igitur Olavo victoriae sibi praemium offerente, beneficium repudiavit
sicque fortitudinis an continentiae maius specimen dederit, incertum
reliquit.
Dan
7.10.9 (p. 208,29 )
[1] Deinde Fresicae gentis athletam, Ubbonem
nomine, Iutiae fines crebro popularium strage vastantem adortus, cum armis
subdere non posset, milites ad eum manibus capiendum hortatus humi
prostravit victumque compedibus tradidit.
[2] Ita, quem paulo ante gravissimam sibi cladem allaturum putavit, deformi
expugnationis genere superatum obtinuit.
[3] Quem, sorore ei in matrimonium data, militem nactus, finitimos Rheno
populos tributo submisit militemque ex eius gentis fortissimis legit.
[4] Quo fretus bello Sclaviam pressit eiusque duces Duc et Dal ob virtutem
capi potius quam occidi curavit.
[5] Quibus in commilitium receptis, Aquitaniam armis perdomuit moxque
Britanniam petens, Humbrorum rege prostrato, promptissimos quosque devictae
iuventutis ascivit.
[6] Quorum praecipuus Orm cognomento Britannicus habebatur.
Dan
7.10.10 (p. 209,40 )
[1] Hac rerum fama athletas e variis orbis
partibus accersitos in mercennariam manum redegit.
[2] Quorum frequentia auctus adeo regnorum omnium motus nominis sui terrore
cohibuit, ut eorum rectoribus mutuum conserendae manus ausum excuteret.
[3] Sed nec quisquam maris dominationem absque eius nutu usurpare
praesumpsit.
[4] Quippe quondam in Danorum republica dividuum terrae et pelagi imperium
fuit.
Dan
7.10.11 (p. 209,6 )
[1] Interea apud Suetiam moritur Ingeldus,
Ringone, quem ex Haraldi sorore sustulerat, parvulo admodum filio relicto;
quem Haraldus paterno regno, datis ei tutoribus praefecit.
[2] Ita provinciis principibusque perdomitis, quinquaginta annos in otio
habuit.
[3] Quorum quiete ne militum animos in desidiam resolvi pateretur, assidue
iis cavendi inferendique ictus rationem a gladiatoribus perdiscendam
constituit.
[4] Quorum quidam, insigni dimicationis arte callentes, adversae frontis
supercilium infallibili ictu ferire solebant.
[5] Quo si quis recepto versilitate palpebrae timidius conniveret, mox aula
eiectus stipendiis defungebatur.