Dan
14.10.0 (p. 388,29 )
[1] Ea tempestate, Karolo Hallandiae
praeside provinciam egresso, coniugem eius sororemque viduam Suerconis
filius Ioannes, excellentis earum pulchritudinis opinione corruptus, ad
libidinis commercium raptas in Suetiam usque devexit.
[2] Quibus tam contumeliose usus proditur, ut eas in stupri vices noctibus
evocaret alternis, ingenuae pudicitiae feminas obscenissima foeditate
proculans neque aut huius matronalem torum aut illius caelibem castimoniam,
quo minus voluptatum suarum ignibus indulgeret, reveritus.
[3] Ad ultimum, patre et populo tantae temeritatis facinus exsecrante,
utramque remisit.
[4] Quod flagitium Sueno perinde ac commune probrum in omne Sueonum regnum
ulcisci statuit, publicum ruborem communibus armis summovendum existimans.
[5] Sed nuptiarum apparatu praeventus (quippe Saxonum satrapae Conradi
filiam nuper desponsam uxorem ducturus erat), propior privatae copulae quam
publicae vindictae, militiam retentabat.
[6] Per hanc Suenonem in peregrinos ritus adductum falsa plebis opinio
referebat eiusque super consuetudinum novitate consilium accusabat.