Dan
13.4.1 (p. 348,1 )
[1] Interea Haraldus, cum nec domi clarus nec
foris celeber haberetur, virtutis inopiam quaestuum copia levare cupiens,
refertum nequitia animum in imam turpitudinis voraginem egit: ad rapinas et
furta mancipiis utebatur; servorum labores latrociniis applicabat.
[2] Satellitum cultui viciniae spolia, sumptui impendebantur armenta.
[3] AEstatem piratica pariter civibus atque exteris insidiosus exegit.
[4] Ceterum quo Roskyldiae damnosius immineret, adversam ei munitionem
erexit, quam et sordidissimae clientelae frequentia complevit.
[5] Itaque ruris opima populatus, pari vernarum maleficio civilia
lacerabat.
[6] Qui clam noctu meritoriis sese tabernis subicientes, complacitas animo
merces impune tollebant, aliis interim destrictos hospitum iugulis gladios
applicantibus interitumque minantibus, ni iniuriae patientiam praebeant.
[7] Ea furti violentia summam civitatis opulentiam ad ultimas rei
familiaris angustias redegit.
[8] Talibus calumniae stimulis lacessita provincia, accensis indignatione
animis, ultrices damnorum manus Haraldi bonis inicere aggressa, spolia
spoliis, rapta raptis ulciscitur.
[9] Neque enim sibi aliena corripere, sed propria resumere videbatur.
[10] Ipse, tuto terras tenere nequiens, consternatae multitudinis impetum
navigio vitavit.
[11] Quem Kanutus alieni rapacissimum ac vitiosissimis ubique lucris
incumbentem aspiciens, avi persimilem aiebat, omnigenis alitum pennis nidum
compaginanti, subito ventorum turbine disiciendum.
[12] Ita Haraldum, praedonem omnium effectum, omnibus praedam ex se daturum
aliorumque spolia suorum indubitanter periculo luiturum.
Dan
13.4.2 (p. 348,22 )
[1] At Erico modestum erga populares
ingenium erat.
[2] Qui cum debitam sibi paternae rei portionem expeteret, ab Haraldo
fratre repellitur, negante adulterio ortum ad hereditatis communionem
pertingere.
[3] Ea re, ut par erat, motus, acerrimum bonorum eius pervasorem agere
coepit fraternisque spoliis iniurias suas ulcisci probitatis loco duxit.
[4] Ceterum Arnacum rapta congessit, sordido neglectoque loco splendidas
opes complexus.
[5] Quem Haraldus noctu ibidem inopinatum adortus, postquam fuga dilapsum
cognovit, morae copia non suppetente, circa praedam haerere metuens, tecto
faces subiecit refertamque suis opibus aedem flammis absumere quam raptori
intactam dimittere maluit.
[6] Quo comperto, Kanutus profectas a contemptu lites compescere cupiens
metuensque, ne degenerati patris fulgor in filiis exolesceret, utrique
Sleswicum venire districtius mandat; si supersedeant, parte corporum
spoliandos minatur.
[7] Praesentes deinde fraterne coarguens, curiosa animi inspectione
aequissimam inter eos patrimonii partitionem peregit.
[8] Ericoque aeque ac Haraldo in paterna bona eundum iudicavit.
Dan
13.4.3 (p. 348,37 )
[1] Eodem tempore Henrici, Suenonis filii,
coniunx, mariti convictum ingenti perosa fastidio, aliena veste sumpta,
suis se penatibus intempesta nocte subduxit.
[2] Apud quam iuvenum quidam (ut fama est) plurimam obsequio familiaritatem
adeptus, callide effecit, ut ad suum eam amorem perduceret.
[3] Deinde, ne res amborum periculo proderetur, muliebriter allectam
viriliter cultam furtive devexit.
[4] Quam vir eius fortuitis subsecutus indiciis, apud Alaburgiam in cultu
familiari deprehensam, amatore delapso, domum reduxit.
[5] Verum hanc ignominiam a clandestino Kanuti consilio profectam ratus,
integerrimi viri innocentiam tacitis suspicionis motibus insecutus,
insontem notabat.