Dan
5.16.1 (p. 142,4 )
[1] Inter haec matrona quaedam magicae rei
perita, plus spei in arte sua quam metus in regis saevitia reponens, filium
petendae furtim praedae cupiditate sollicitat, impunitatem promittens, quod
Frotho fato propemodum confinis exstaret, occiduo corpore aegras senilis
animae reliquias trahens.
[2] Quo materno hortatui periculi magnitudinem opponente, melius eum
sperare iubet, aut maritimam bovem fetum edituram aut alium quempiam casum
ultioni repugnaturum affirmans.
[3] Qua voce solutum metu filium hortamento obsequi coegit.
Dan
5.16.2 (p. 142,12 )
[1] Quo facto Frotho perinde ac contumelia
lacessitus ad diripiendos matronae penates maximo impetu studioque
contendit, praemissis, qui eam cum liberis comprehensam adducerent.
[2] Quod praesciens femina, ludificatis praestigio hostibus, femineam
speciem equina permutandam curavit.
[3] Accedente vero Frothone, maritimae bovis figuram complexa pastum in
litore vagabunda petere videbatur; filios quoque tamquam minores corpore
vitulos adumbrabat.
[4] Cuius monstri rex admiratione captus circuiri ipsos reditumque iis ad
undas negari iubet.
[5] Denique vehiculo, quo ob annosi corporis invaletudinem utebatur,
excedens humi mirabundus consedit.
[6] At mater, quae maioris beluae speciem sumpserat, praetento cornu regem
adorta alterum eius latus confodit.
[7] Quo vulnere exanimatus indebitum tantae maiestati exitum habuit.
[8] Cuius mortem milites ultione prosequi gestientes, petita iaculis
portenta configunt.
[9] Quibus interemptis, animadvertunt humana cadavera ferinis capitibus
praedita.
[10] Ea res maxime praestigium detexit.
Dan
5.16.3 (p. 142,26 )
[1] Hic Frothonis toto orbe clarissimi regis
excessus fuit.
[2] Huius, egestis visceribus, salitum corpus triennio proceres asservandum
curabant, provinciarum defectionem vulgato regis exitu formidantes
mortemque eius ob hoc maxime clam exteris esse cupientes, ut vitae
simulatione propagati iam pridem imperii terminos tuerentur pristinaque
ducis auctoritate subnixi consuetam a subiectis pensionem elicerent.
[3] Deportabatur itaque ab iis exanimum corpus, ut iam non funebri lecto,
sed regali vehiculo gestari videretur, tamquam invalido seni nec satis
virium compoti id muneris a milite deberetur.
[4] Tantum magnificentiae etiam exstincto ab amicis tributum est.
[5] At ubi putidos artus extrema corripuit sanies nec tabes reprimi
poterat, secus Weram Sialandiae pontem regio funere tumulavere corpus,
affirmantes Frothonem eo loci mortis ac busti copiam exoptasse, ubi regni
eius praestantissima haberetur provincia.