Dan
1.2.1 (p. 10,21 )
[1] Lecturi regem veteres affixis humo saxis
insistere suffragiaque promere consueverant, subiectorum lapidum firmitate
facti constantiam ominaturi.
[2] Quo ritu Humblus, decedente patre, novo patriae beneficio rex creatus
sequentis fortunae malignitate ex rege privatus evasit.
[3] Bello siquidem a Lothero captus regni depositione spiritum mercatus
est; haec sola quippe victo salutis condicio reddebatur.
[4] Ita fraternis iniuriis imperium abdicare coactus documentum hominibus
praebuit, ut plus splendoris, ita minus securitatis aulis quam tuguriis
inesse.
[5] Ceterum iniuriae tam patiens fuit, ut honoris damno tamquam beneficio
gratulari crederetur, sagaciter, ut puto, regiae condicionis habitum
contemplatus.
Dan
1.2.2 (p. 11,1 )
[1] Sed nec Lotherus tolerabiliorem regem quam
militem egit, ut prorsus insolentia ac scelere regnum auspicari videretur;
siquidem illustrissimum quemque vita aut opibus spoliare patriamque bonis
civibus vacuefacere probitatis loco duxit, regni aemulos ratus quos
nobilitate pares habuerat.
[2] Nec diu scelerum impunitus patriae consternatione perimitur, eadem
spiritum eripiente, quae regnum largita fuerat.