link til hjemmesiden - Det Kongelige Bibliotek

Saxo Grammaticus: Gesta Danorum


| Saxo Grammaticus | Gesta Danorum | Liber -1 | Caput -1 | Caput +1 | Liber +1 |

Dan  8.14.1 (p. 238,34 )
[1] Huic succedit Biorn, itemque post ipsum Haraldus rerum assequitur summam. [2] Cuius filio Gormoni inter priscos Danorum duces non infimae laudis locum rerum strenue gestarum titulus tribuit. [3] Hic enim novum audaciae genus complexus, hereditarium fortitudinis spiritum scrutandis rerum naturae vestigiis quam armis excolere maluit, utque alios regum ardor bellicus, ita ipsum cognoscendorum mirabilium, quaecumque vel experimento deprehensa vel rumore vulgata fuerant, praecordialis stimulabat aviditas. [4] Cumque esset externa atque inusitata visendi cupidus, experiendam prae ceteris duxit Geruthi cuiusdam sedium acceptam a Tylensibus famam. [5] Incredibilia enim ab iis super opum inibi congestarum magnitudine iactabantur, sed iter omnino refertum periculo ac paene mortalibus invium ferebatur. [6] Ambitorem namque terrarum Oceanum navigandum, solem postponendum ac sidera, sub Chao peregrinandum ac demum in loca lucis expertia iugibusque tenebris obnoxia transeundum expertorum assertione constabat. [7] Sed in iuvenili animo circumstantis periculi metum non tam praedae quam gloriae cupido calcabat, multum sibi claritatis accessurum sperante, si rem admodum intentatam auderet.

Dan  8.14.2 (p. 239,13 )
[1] Trecentis idem cum rege votum nuncupantibus, auctorem famae Thorkillum itineris ducem assumi placuit, utpote locorum gnarum peritumque adeundae regionis eius. [2] Is, officio non recusato, adversum inusitatam navigandi maris saevitiam firmiore structurae genere nodisque crebrioribus ac consertioribus clavis praeparanda iubet navigia solidari, eademque magnis repleri commeatibus ac bovinis superne tergoribus claudi, quae intrinseca navium spatia ab incursantium undarum aspergine tuerentur. [3] Inde tribus dumtaxat liburnis navigatio tenditur, unaquaque centenos capiente delectos.

Dan  8.14.3 (p. 239,21 )
[1] At ubi in Halogiam ventum, secundis flatibus destituti, varia pelagi iactatione dubiis navigationis casibus agebantur. [2] Tandem per summam alimentorum inopiam etiam pane defecti, exiguae pultis usu traxere famem. [3] Interiectis diebus eminus perstrepentem procellae fragorem perinde ac scopulos inundantis exaudiunt. [4] Igitur, intellecta telluris vicinia, agilitatis eximae iuvenis speculandae rei gratia cacumen mali conscendere iussus, praerupti situs insulam in conspectu esse denuntiat. [5] Laeti omnes regionem, quae ab eo significabatur, avidis insequuntur luminibus, attente promissi litoris praesidium exspectantes. [6] Cuius tandem aditum nacti, in editiorem soli partem per obstantes clivos praealtis callibus enituntur.

Dan  8.14.4 (p. 239,31 )
[1] Tunc Thorkillus ex armentis, quae in maritimis frequentia discurrebant, supra quod semel leniendae fami sufficeret, negat esse tollendum; futurum enim, si secus agerent, ut a diis loci praesidibus discedendi potentia privarentur. [2] At nautae, magis prorogandae satietatis quam servandi imperii cupidiores, incitamento gulae salutis consilium subiecerunt, exhausta navium gremia caesorum gregum corporibus onerantes. [3] Qui ideo captu perfaciles exstitere, quod ad inusitatos virorum aspectus, firmato pavore, mirabundi convenerant.

Dan  8.14.5 (p. 239,38 )
[1] Nocte insequenti monstra, litori involantia ac toto concrepantia nemore, conclusas obsedere puppes. [2] Quorum unum ceteris grandius, ingenti fuste armatum, profundum passibus emetiebatur. [3] Idem propius admotum vociferari coepit non ante enavigaturos, quam fusi gregis iniuriam expiando, viris pro navium numero traditis, divini pecoris damna pensassent. [4] Cuius minis obsecutus Thorkillus, ut universorum incolumitatem paucorum discrimine tueretur, tres sorte denotatos exhibuit.

Dan  8.14.6 (p. 240,4 )
[1] Quo facto, optato vento excepti in ulteriorem Byarmiam navigant. [2] Regio est perpetui frigoris capax praealtisque offusa nivibus, ne vim quidem fervoris persentiscit aestivi, inviorum abundans nemorum, frugum haud ferax inusitatisque alibi bestiis frequens. [3] Crebri in ea fluvii ob insitas alveis cautes stridulo spumantique volumine perferuntur. [4] Illic Thorkillus, subductis navibus, tendi in litore iubet, eo loci perventum astruens, unde brevis ad Geruthum transitus foret. [5] Prohibuit etiam ullum cum supervenientibus miscere sermonem, affirmans monstra nullo magis nocendi vim quam advenarum verbis parum comiter editis sumere, ideoque socios silentio tutiores exsistere; se vero solum tuto profari posse, qui prius gentis eius mores habitumque perviderit.

Dan  8.14.7 (p. 240,14 )
[1] Crepusculo appetente, inusitatae magnitudinis vir, nominatim salutatis nauticis, intervenit. [2] Stupentibus cunctis, Thorkillus adventum eius alacriter excipiendum admonuit, Guthmundum hunc esse docens, Geruthi fratrem, cunctorum illic applicantium piissimum inter pericula protectorem. [3] Percontantique, quid ita ceteri silentium colerent, refert rudes admodum linguae eius ignoti pudere sermonis. [4] Tum Guthmundus hospitio invitatos curriculis excipit. [5] Procedentibus amnis aureo ponte permeabilis cernitur. [6] Cuius transeundi cupidos a proposito revocavit, docens eo alveo humana a monstruosis secrevisse naturam nec mortalibus ultra fas esse vestigiis.

Dan  8.14.8 (p. 240,23 )
[1] Subinde ad ipsa ductoris penetralia pervenitur. [2] Illic Thorkillus, seductis copiis, hortari coepit, ut inter tentamentorum genera, quae varius obtulisset eventus, industrios viros agerent atque a peregrinis sibi dapibus temperantes propriis corpora sustentanda curarent discretasque ab indigenis sedes peterent, eorum neminem discubitu contingendo. [3] Fore enim illius escae participibus inter horridos monstrorum greges, amissa cunctorum memoria, sordida semper communione degendum. [4] Nec minus ministris eorum ac populis abstinendum edocuit.

Dan  8.14.9 (p. 240,31 )
[1] Duodecim filii Guthmundi egregia indole totidemque filiae praeclui forma circumsteterant mensas. [2] Qui cum regem a suis dumtaxat illata delibare conspiceret, beneficii repulsam obiciens iniuriosum hospiti querebatur. [3] Nec Thorkillo competens facti excusatio defuit. [4] Quippe insolito cibo utentes plerumque graviter affici solere commemorat, regemque, non tam alieni obsequii ingratum quam propriae sospitatis studiosum, consueto more corpus curantem domesticis cenam obsoniis instruxisse. [5] Igitur haudquaquam contemptui imputari debere, quod fugiendae pestis salutari gereretur affectu.

Dan  8.14.10 (p. 240,39 )
[1] Videns autem Guthmundus apparatus sui fraudem hospitum frugalitate delusam, cum abstinentiam hebetare non posset, pudicitiam labefactare constituit, omnibus ingenii nervis ad debilitandam eorum temperantiam inhians. [2] Regi enim filiae matrimonium offerens, ceteris, quascumque e famulitio peterent, potiendas esse promittit. [3] Plerisque rem approbantibus, Thorkillus hunc quoque illecebrarum lapsum, sicut et ceteros, salubri monitu praecurrit, industriam suam inter cautum hospitem ac laetum convivam egregia moderatione partitus. [4] Quattuor e Danis oblatum amplexi, saluti libidinem praetulerunt. [5] Quod contagium lymphatos inopesque mentis effectos pristina rerum memoria spoliavit; quippe post id factum parum animo constitisse traduntur. [6] Qui si mores intra debitos temperantiae fines continuissent, Herculeos aequassent titulos, giganteam animo fortitudinem superassent perenniterque patriae mirificarum rerum insignes exstitissent auctores.

Dan  8.14.11 (p. 241,11 )
[1] Adhuc Guthmundus propositi pertinacia dolum intendere perseverans, collaudatis horti sui deliciis, eo regem percipiendorum fructuum gratia perducere laborabat, blandimentis visus illecebrisque gulae cautelae constantiam elidere cupiens. [2] Adversum quas insidias rex Thorkillo, ut prius auctore firmatus, simulatae humanitatis obsequium sprevit, utendi excusationem a maturandi itineris negotio mutuatus. [3] Cuius prudentiae Guthmundus suam in omnibus cessisse considerans, spe peragendae fraudis abiecta, cunctos in ulteriorem fluminis ripam transvectos iter exsequi passus est.

Dan  8.14.12 (p. 241,19 )
[1] Progressi atrum incultumque oppidum, vaporanti maxime nubi simile, haud procul abesse prospectant. [2] Pali propugnaculis intersiti desecta virorum capita praeferebant. [3] Eximiae ferocitatis canes tuentes aditum prae foribus excubare conspecti. [4] Quibus Thorkillus cornu abdomine illitum collambendum obiciens, incitatissimam rabiem parvula mitigavit impensa. [5] Superne portarum introitus patuit; quem scalis aequantes arduo potiuntur ingressu. [6] Atrae deintus informesque larvae conferserant urbem, quarum perstrepentes imagines aspicere horridius an audire fuerit, nescias; foeda omnia, putidumque caenum adeuntium nares intolerabili halitu fatigabat. [7] Deinde conclave saxeum, cui Geruthum fama erat pro regia assuevisse, reperiunt. [8] Cuius artam horrendamque crepidinem invisere statuentes, repressis gradibus in ipso paventes aditu constiterunt.

Dan  8.14.13 (p. 241,31 )
[1] Tunc Thorkillus, haerentes animo circumspiciens, cunctationem introitus virili adhortatione discussit, monens temperaturos sibi, ne ullam ineundae aedis supellectilem, tametsi possessu iucunda aut oculis grata videretur, attingerent, animosque tam ab omni avaritia aversos quam a metu remotos haberent, neque vel captu suavia concupiscerent vel spectatu horrida formidarent, quamquam in summa utriusque rei forent copia versaturi. [2] Fore enim, ut avidae capiendi manus subita nexus pertinacia a re tacta divelli nequirent et quasi inextricabili cum illa vinculo nodarentur. [3] Ceterum composite quaternos ingredi iubet. [4] Quorum Broderus et Buchi primi aditum tentant; hos cum rege Thorkillus insequitur; ceteri deinde compositis gradiuntur ordinibus.

Dan  8.14.14 (p. 242,1 )
[1] Aedes, deintus obsoleta per totum ac vi taeterrimi vaporis offusa, cunctorum, quibus oculus aut mens offendi poterat, uberrima cernebatur. [2] Postes longaeva fuligine illiti, obductus illuvie paries, compactum e spiculis tectum, instratum colubris pavimentum atque omni sordium genere respersum inusitato advenas spectaculo terruerunt. [3] Super omnia perpetui foetoris asperitas tristes lacessebat olfactus. [4] Exsanguia quoque monstrorum simulacra ferreas oneraverant sedes; denique consessuum loca plumbeae crates secreverant; liminibus horrendae ianitorum excubiae praeerant. [5] Quorum alii consertis fustibus obstrepentes, alii mutua caprigeni tergoris agitatione deformem edidere lusum. [6] Hic secundo Thorkillus, avaras temere manus ad illicita tendi prohibens, iterare monitum coepit.

Dan  8.14.15 (p. 242,12 )
[1] Procedentes perfractam scopuli partem nec procul in editiore quodam suggestu senem pertuso corpore discissae rupis plagae adversum residere conspiciunt. [2] Praeterea feminas tres corporeis oneratas strumis ac veluti dorsi firmitate defectas iunctos occupasse discubitus. [3] Cupientes cognoscere socios Thorkillus, qui probe rerum causas noverat, docet Thor divum, gigantea quondam insolentia lacessitum, per obluctantis Geruthi praecordia torridam egisse chalybem eademque ulterius lapsa convulsi montis latera pertudisse; feminas vero vi fulminum tactas infracti corporis damno eiusdem numinis attentati poenas pependisse firmabat.

Dan  8.14.16 (p. 242,21 )
[1] Inde digressis dolia septem zonis aureis circumligata panduntur, quibus pensiles ex argento circuli crebros inseruerant nexus. [2] Iuxta quae inusitatae beluae dens, extremitates auro praeditus, reperitur. [3] Huic adiacebat ingens bubali cornu, exquisito gemmarum fulgore operosius cultum nec caelaturae artificio vacuum; iuxta quod eximii ponderis armilla patebat. [4] Cuius immodica quidam cupiditate succensus, avaras auro manus applicuit, ignarus excellentis metalli splendore extremam occultari perniciem nitentique praedae fatalem subesse pestem. [5] Alter quoque, parum cohibendae avaritiae potens, instabiles ad cornu manus porrexit. [6] Tertius, priorum fiduciam aemulatus nec satis digitis temperans, osse humeros onerare sustinuit. [7] Quae quidem praeda uti visu iucunda, ita usu prodigialis exstitit; illices enim formas subiecta oculis species exhibebat. [8] Armilla siquidem anguem induens venenato dentium acumine eum, a quo gerebatur, appetiit; cornu in draconem extractum sui spiritum latoris eripuit; os ensem fabricans aciem praecordiis gestantis immersit. [9] Ceteri sociae cladis fortunam veriti, insontes nocentium exemplo perituros putabant, ne innocentiae quidem incolumitatem tribuendam sperantes.

Dan  8.14.17 (p. 242,37 )
[1] Alterius deinde tabernaculi postica angustiorem indicante secessum, quoddam uberioris thesauri secretarium aperitur, in quo arma humanorum corporum habitu grandiora panduntur. [2] Inter quae regium paludamentum, cultiori coniunctum pilleo, ac mirifici operis cingulum visebantur. [3] Quorum Thorkillus admiratione captus, cupiditati frenos excussit, propositam animo temperantiam exuens, totiesque alios informare solitus ne proprios quidem appetitus cohibere sustinuit. [4] Amiculo enim manum inserens, ceteris consentaneum rapinae ausum temerario porrexit exemplo.

Dan  8.14.18 (p. 243,7 )
[1] Quo facto, penetralia, ab imis concussa sedibus, inopinatae fluctuationis modo trepidare coeperunt. [2] Subinde a feminis conclamatum aequo diutius infandos tolerari praedones. [3] Igitur, qui prius semineces expertiaque vitae simulacra putabantur, perinde ac feminarum vocibus obsecuti, e suis repente sedibus dissultantes vehementi incursu advenas appetebant. [4] Cetera raucos extulere mugitus. [5] Tum Broderus et Buchi, ad olim nota sibi studia recurrentes, incursantes se Lamias adactis undique spiculis incessebant arcuumque ac fundarum tormentis agmen obtrivere monstrorum. [6] Nec alia vis repellendis efficacior fuit. [7] Viginti solos ex omni comitatu regio sagittariae artis interventus servavit, ceteri laniatui fuere monstris.

Dan  8.14.19 (p. 243,17 )
[1] Regressos ad amnem superstites Guthmundus navigio traicit exceptosque domi, cum diu ac multum exoratos retentare non posset, ad ultimum donatos abire permisit. [2] Hic Buchi parum diligens sui custos, laxatis continentiae nervis, virtute, qua hactenus fruebatur, abiecta, unam e filiabus eius irrevocabili amore complexus, exitii sui connubium impetravit, moxque repentino verticis circuitu actus, pristinum memoriae habitum perdidit. [3] Ita egregius ille tot monstrorum domitor, tot periculorum subactor, unius virginis facibus superatus, peregrinatum a continentia animum miserabili iugo voluptatis inseruit. [4] Qui cum abiturum regem honestatis causa prosequeretur, vadum curriculo transiturus, altius desidentibus rotis, vi verticum implicatus absumitur.

Dan  8.14.20 (p. 243,27 )
[1] Rex amici casum gemitu prosecutus, maturata navigatione discessit. [2] Qua primum prospera usus, deinde adversa quassatus, periclitatis inedia sociis paucisque adhuc superstitibus, religionem animo intulit atque ad vota superis nuncupanda confugit, extremae necessitatis praesidium in deorum ope consistere iudicans. [3] Denique, aliis varias deorum potentias exorantibus ac diversae numinum maiestati rem divinam fieri oportere censentibus, ipse Utgarthilocum votis pariter ac propitiamentis aggressus, prosperam exoptati sideris temperiem assecutus est.


[Hjem] [English] [Det Danske Sprog- og Litteraturselskab]
© Det Kongelige Bibliotek