link til hjemmesiden - Det Kongelige Bibliotek

Saxo Grammaticus: Gesta Danorum


| Saxo Grammaticus | Gesta Danorum | Liber -1 | Caput -1 | Caput +1 | Liber +1 |

Dan  4.2.1 (p. 91,19 )
[1] Interea, defuncto Rorico, Wiglecus regnum adeptus Amlethi matrem omni petulantiae genere fatigatam regiis opibus vacuefecerat, filium eius, fraudato Lethrarum rege, cui dignitatum iura dandi tollendique ius esset, Iutiae regnum occupasse conquestus. [2] Quam rem Amlethus tanta animi moderatione excepit, ut, Wigleco splendidissimis victoriae suae manubiis donato, calumniam beneficio rependere videretur. [3] Quem postmodum, exigendae ultionis occasione suscepta, bello lacessitum devicit atque ex occulto hoste manifestus evasit. [4] Fiallerum Scaniae praefectum exsilio adegit, quem ad locum, cui Undensakre nomen est, nostris ignotum populis concessisse est fama.

Dan  4.2.2 (p. 91,28 )
[1] Post haec, cum a Wigleco Scaniae Sialandiaeque viribus recreato per legatos ad bellum provocaretur, mirifica animi industria duas circa se res, quarum alteri probrum, alteri periculum inesset, fluctuari pervidit. [2] Sciebat quippe sibi, si provocationem sequeretur, imminere vitae periculum, si refugeret, instare militiae probrum. [3] Praeponderavit tamen in contemplatore virtutum animo servandae honestatis cupido, obtuditque cladis formidinem impensior laudis aviditas, ne solidus gloriae fulgor meticulosa fati declinatione corrumperetur. [4] Animadvertebat quoque tantum paene inter ignobilem vitam et splendidam mortem discriminis interesse, quantum dignitas a contemptu distare cognoscitur. [5] Tanta autem Herminthrudae caritate tenebatur, ut maiorem futurae eius viduitatis quam propriae necis sollicitudinem animo insitam gestaret omnique studio circumspiceret, qualiter ei secundas nuptias ante belli ingressum conscisceret. [6] Quamobrem Herminthruda virilem professa fiduciam ne in acie quidem se eum deserturam spopondit, detestabilem inquiens feminam, quae marito morte conseri formidaret. [7] Quam promissionis novitatem parum exsecuta est. [8] Nam cum Amlethus apud Iutiam a Wigleco acie interemptus fuisset, ultro in victoris praedam amplexumque concessit.

Dan  4.2.3 (p. 92,9 )
[1] Ita votum omne femineum fortunae varietas abripit, temporum mutatio dissolvit, et muliebris animi fidem lubrico nixam vestigio fortuiti rerum casus extenuant, quae sicut ad pollicendum facilis, ita ad persolvendum segnis variis voluptatis irritamentis astringitur atque ad recentia semper avidius expetenda veterum immemor anhela praeceps cupiditate dissultat.

Dan  4.2.4 (p. 92,14 )
[1] Hic Amlethi exitus fuit, qui, si parem naturae atque fortunae indulgentiam expertus fuisset, aequasset fulgore superos, Herculea virtutibus opera transscendisset. [2] Insignis eius sepultura ac nomine campus apud Iutiam exstat. [3] Wiglecum tranquillam ac diutinam regni procurationem emensum morbus consumpsit.


[Hjem] [English] [Det Danske Sprog- og Litteraturselskab]
© Det Kongelige Bibliotek