Dan
3.3.1 (p. 67,23 )
[1] Inter haec Høtherus defectam
ducibus Daniam Hiarwarthumque celeres perempti rolvonis poenas dedisse
cognoscens, quod vix spe complecti posset, casu sibi collatum dicebat.
[2] Nam et Rolvonem, quem, quod ab eius patre suum interfectum meminisset,
vita spoliare debuerit, aliena opera supplicium luisse, et sibi potiendae
Daniae copiam insperato rerum beneficio patuisse.
[3] Quippe regnum eius avito sibi iure competere, si rite maiorum stemmata
revolvantur.
[4] Inde Sialandiae portum Isoram ingenti classis numero occupat,
imminentis fortunae beneficio usurus.
[5] Ubi rex ab occurrente sibi Danorum populo constitutus, paulo post
Athisli fratris, quem Suetis praeesse iusserat, excessu cognito, Sueticum
Danico imperium sociat.
[6] Ceterum Athislum mors ignominiosa consumpsit.
[7] Dum enim Rolvonis inferias per summam animi hilaritatem convivio
celebraret, potione avidius sumpta subito fine sordidae intemperantiae
poenas pependit.
[8] Ita dum alienum fatum impensioribus laetitiae modis excolit, proprium
irrumpere coegit.
Dan
3.3.2 (p. 67,37 )
[1] Balderus quoque classe Sialandiam petens,
cum et armis celeber et maiestate conspicuus haberetur, Høthero
Suetiam tenente, quicquid super regni fastigio postulabat, promptisimis
Danorum suffragiis impetravit.
[2] Tam ancipiti censura maiorum nostrorum sententia fluctuata est.
[3] Huic Høtherus a Suetia regressus infestum intulit bellum.
[4] Acerrimum imperii cupidis de rerum summa certamen incesserat.
[5] Eidem Høtheri fuga finem imposuit.
[6] Qui cum in Iutiam concessisset, vicum, in quo manendi usum habuit,
nomime suo nuncupandum curavit.
Dan
3.3.3 (p. 68,6 )
[1] Ubi hibernis peractis, solitarius
incomitatusque Suetiam repetit.
[2] Ibi magnatibus accersitis, ob infelices rerum cursus, quibus ipsum
Balderus bis victor afflixerat, lucis ac vitae pigere se dixit.
[3] Deinde, consalutatis omnibus, difficilia aditu loca devio calle
sectatus expertes humani cultus indagines perlustrabat.
[4] Fit enim, ut, quibus insolabilis animi dolor inciderit, obscuros
externosque secessus quasi quoddam pellendae tristitiae remedium captent
nec magnitudinem maeroris inter humanos queant tolerare convictus.
[5] Adeo plerumque amica est aegritudini solitudo.
[6] Praecipue enim illuvies ac squalor delectant, quos adversa animi
valetudo concusserit.
[7] Consueverat autem in editi montis vertice consulenti populo scita
depromere.
[8] Quamobrem venientes occultantis se regis inertiam causabantur,
absentiaque eius gravissimis omnium querelis lacerata est.
Dan
3.3.4 (p. 68,18 )
[1] At Høtherus extrema locorum devia
pervagatus insuetumque mortalibus nemus emensus ignotis forte virginibus
habitatum reperit specum.
[2] Easdem esse constabat, quae eum insecabili veste quondam donaverant.
[3] A quibus cur eo locorum venerit, interrogatus infaustos belli declarat
eventus.
[4] Itaque fide earum damnata, gestarum infeliciter rerum fortunam
tristesque casus deflere coepit, secus sibi cessisse questus quam ab ipsis
promissum acceperit.
[5] At nymphae eum, quamquam raro victor exstiterit, aequam tamen hostibus
cladem ingessisse dicebant nec minoris stragis auctorem fuisse quam
complicem.
[6] Ceterum in expedito victoriae gratiam fore, si inusitatae cuiusdam
suavitatis edulium augendis Balderi viribus excogitatum praeripere
potuisset.
[7] Nihil enim factu difficile futurum, dummodo hosti in augmentum roboris
destinato potiretur obsonio.
Dan
3.3.5 (p. 68,30 )
[1] Ex quarum dictis Høtherus
promptissimam inferendi Baldero belli fiduciam mente praesumpsit, quamquam
deos armis incessere terrenis arduum nisibus videretur.
[2] Fuere quoque ex suis, qui illum tuto bellum cum superis commissurum
negarent.
[3] At illi infinitus animi calor respectum maiestatis ademerat.
[4] Apud fortes enim non semper impetum ratio subruit aut consilio
temeritas succumbit.
[5] Vel fortasse meminerat Høtherus excellentissimis viris
incertissimam exstare potentiam, exiguamque glaebam ingentes arietare
currus.
Dan
3.3.6 (p. 68,37 )
[1] Contra Balderus, Danis in arma contractis,
Høtherum acie excipit.
[2] Ingenti utrimque clade gesta ac fere pari partium strage edita, nox
proelium solvit.
[3] Cuius tertio ferme pervigilio Høtherus clam cunctis res hostium
exploraturus egreditur.
[4] Somnum quippe eius profecta ab imminenti discrimine cura discusserat.
[5] Ita plerumque ingens animi motus quieti corporis adversatur, nec
alterius requiem unius inquietudo patitur.
[6] Igitur in hostium castra perveniens tres nymphas arcanae dapis gerulas
Balderi castris excessisse cognoscit.
[7] Quas cursim insequens (nam earum fugam roscida prodidere vestigia)
tandem tecta, quibus assueverant, subit.
[8] Igitur ab his, quisnam esset, rogatus citharoedum se dixit; nec
experimentum professioni dissonum fuit.
[9] Oblatam namque chelyn inflexis ad musam nervis compositisque plectro
fidibus moderatus gratum auribus melos promptissima modulatione fundebat.
[10] Ceterum tres illis colubrae fuere, quarum tabo solidativae
confectionis epulum Baldero temperare solebant.
[11] Iamque anguium aperto ore multa pulmento sanies influebat.
[12] Sed et nympharum quaedam humanitatis studio Høtherum epulo
compertivisset, ni trium maxima vetuisset, fraudem Baldero fieri
protestans, si ipsius hostem corporei roboris incrementis auxissent.
[13] Ille se non Høtherum, sed Høtheri comitem dicebat.
[14] <---> Eaedem namque nymphae accurati nitoris cingulum potentemque
victoriae zonam clementi benignitate ei largitae sunt.
Dan
3.3.7 (p. 69,16 )
[1] Qui cum pristinum iter remetiendo calle,
quo venerat, repedaret, obvii sibi Balderi latus hausit eumque seminecem
prostravit.
[2] Quo militibus nuntiato, totis Høtheri castris alacer
exsultantium clamor insonuit, Danis Balderi fortunam publico maerore
prosequentibus.
[3] Qui cum indubitatum sibi fatum imminere sentiret, dolore vulneris
accensus die postera proelium renovat.
[4] Quo fervente, lectica se in aciem deferri iussit, ne intra tabernaculum
obscura morte defungi videretur.
[5] Postera nocte eidem Proserpina per quietem astare perspecta post
triduum se eius complexu usuram denuntiat.
[6] Nec inane somnii praesagium fuit; nam Balderum elapso triduo nimius
vulneris cruciatus absumpsit.
[7] Cuius corpus exercitus regio funere elatum facto colle condendum
curavit.
Dan
3.3.8 (p. 69,27 )
[1] Hunc quidam nostri temporis viri, quorum
praecipuus Haraldus erat, vigente veteris sepulturae fama, spe reperiendae
pecuniae noctu adorti repentino coeptum horrore liquerunt.
[2] Ex ipso namque perrupti montis cacumine subita torrentis vis magno
aquarum strepitu prorumpere videbatur, cuius rapidior moles incitatissimo
lapsu subiectis infusa campis, quicquid offendebat, involveret.
[3] Ad cuius impetum deturbati fossores abiectis ligonibus variam carpsere
fugam, irruentis aquae verticibus implicandos se rati, si coeptum diutius
exsequi niterentur.
[4] Ita a diis loci illius praesidibus incussus subito metus iuvenum animos
avaritia abstractos ad salutis curam convertit neglectoque cupiditatis
proposito vitae studiosos esse docuit.
[5] Huius autem scaturiginis speciem adumbratam, non veram fuisse constat,
nec ab imis terrae visceribus genitam, sed praestigiosa quadam
administratione productam, cum in arido liquidos manare fontes natura non
sinat.
[6] Omnes hunc posteri collem, ad quos fractionis eius fama transierat,
intentatum liquere.
[7] Quamobrem, an quicquam opum contineat, parum compertum, cum nemo opacam
eius crepidinem, obstante periculi metu, post Haraldum tentare
praesumpserit.