Dan
2.1.1 (p. 36,2 )
[1] Hadingo filius Frotho succedit, cuius varii
insignesque casus fuere.
[2] Pubertatis annos emensus iuvenilium praeferebat complementa virtutum.
[3] Quas ne desidiae corrumpendas praeberet, abstractum voluptatibus animum
assidua armorum intentione torquebat.
[4] Qui cum, paterno thesauro bellicis operibus absumpto, stipendiorum
facultatem, qua militem aleret, non haberet attentiusque necessarii usus
subsidia circumspiceret, tali subeuntis indigenae carmine concitatur:
Dan
2.1.2 (p. 36,9 )
[1] Insula non longe est praemollibus edita
clivis,
collibus aera tegens et opimae conscia praedae.
[2] Hic tenet eximium montis possessor acervum
implicitus gyris serpens crebrisque reflexus
orbibus et caudae sinuosa volumina ducens
multiplicesque agitans spiras virusque profundens.
[3] Quem superare volens clipeo, quo convenit uti,
taurinas intende cutes corpusque bovinis
tergoribus tegito nec amaro nuda veneno
membra patere sinas; sanies, quod conspuit, urit.
[4] Lingua trisulca micans patulo licet ore
resultet
tristiaque horrifico minitetur vulnera rictu,
intrepidum mentis habitum retinere memento,
nec te permoveat spinosi dentis acumen,
nec rigor aut rapida iactatum fauce venenum.
[5] Tela licet temnat vis squamea, ventre sub imo
esse locum scito, quo ferrum mergere fas est;
hunc mucrone petens medium rimaberis anguem.
[6] Hinc montem securus adi pressoque ligone
perfossos scrutare cavos, mox aere crumenas
imbue completamque reduc ad litora puppim.
Dan
2.1.3 (p. 36,30 )
[1] Credulus Frotho solitarius in insulam
traicit, ne comitatior beluam adoriretur, quam athletas aggredi moris
fuerat.
[2] Quae cum aquis pota specum repeteret, impactum Frothonis ferrum aspero
cutis horrore contempsit.
[3] Sed et spicula, quae in eam coniecta fuerant, eluso mittentis conatu
laesionis irrita resultabant.
[4] At ubi nil tergi duritia cessit, ventris curiosius adnotati mollities
ferro patuit.
[5] Quae se morsu ulcisci cupiens clipeo dumtaxat spinosum oris acumen
impegit.
[6] Crebris deinde linguam micatibus ducens vitam pariter ac virus
efflavit.
Dan
2.1.4 (p. 37,5 )
[1] Repertae pecuniae regem locupletem fecere,
quibus instructus classe Curetum partibus admovetur.
[2] Quorum rex Dorno periculosi belli metu huiusmodi ad milites orationem
habuisse fertur: 'Externum, proceres, hostem et totius ferme Occidentis
armis opibusque succinctum salutarem pugnae cunctationem sectantes inediae
viribus obtinendum curemus.
[3] Internum hoc malum est.
[4] Difficillimum erit domesticum debellare periculum. Facile famelicis
obviatur.
[5] Melius adversarium esurie quam armis tentabimus, nullum hosti inedia
acrius iaculum adacturi.
[6] Edax virium pestis edendi penuria nutritur.
[7] Armorum opem alimentorum inopia subruit.
[8] Illa quiescentibus nobis tela contorqueat, illa pugnae ius officiumque
suscipiat.
[9] Discriminis expertes discrimen licebit inferre.
[10] Exsangues absque sanguinis detrimento praestare poterimus.
[11] Inimicum otio superare fas est.
[12] Quis damnose quam tuto dimicare maluerit? Quis, cum impune certare
liceat, poenam experiri contendat?
[13] Felicior armorum successus aderit, si praevia fames bellum committit.
[14] Hac primam confligendi copiam duce captemus.
[15] Castra nostra tumultus expertia maneant, illa nostri loco decernat;
quae si victa cesserit, otium rumpendum est.
[16] Facile ab indefesso lassitudine concussus opprimitur.
[17] Adesa marcore dextera pigrior in arma perveniet.
[18] Lentiores ferro manus dabit, quem quispiam prius labor exhauserit.
[19] Praeceps victoria est, ubi tabe consumptus cum robusto congreditur.
[20] Taliter indemnes aliis damnorum auctores fore poterimus.'
Dan
2.1.5 (p. 37,25 )
[1] His dictis quaecumque tutatu difficilia
animadvertit, defensionis diffidentia populatus adeo hostilem saevitiam in
vastanda patria praecucurrit, ut nihil, quod a supervenientibus occupari
posset, intactum relinqueret.
[2] Maiorem deinde copiarum partem indubitatae firmitatis municipio
complexus ab hoste se circumsederi permittit.
[3] Cuius Frotho oppugnandi diffidentia concitatus complures insolitae
profunditatis fossas intra castra fieri latenterque per corbes humum egeri
et in fluvium moenibus propinquum tacite disici iussit.
[4] Quem dolum crebro caespite fossis superaddito occultandum curavit,
incautum hostem praecipitio consumpturus futurumque ratus, ut ignaros
desidentis glaebae lapsus obrueret.
[5] Post haec simulato metu castra paulisper deserere coepit.
[6] Quibus imminentes oppidanos passimque elusis vestigiis in foveas
provolutos ingestis desuper iaculis trucidavit.
Dan
2.1.6 (p. 38,1 )
[1] Inde profectus in Trannonem Rutenae gentis
tyrannum incidit; cuius maritimas copias speculaturus crebros clavos ex
fustibus creat iisdemque carabum onerat.
[2] Quo hostilem noctu classem subiens imas navigiorum partes terebro
sauciat.
[3] Quae ne repentinum undarum paterentur incursum, patentia foraminum loca
provisis antea clavis obstruit terebrique damnum stipitibus pensat.
[4] At ubi foraminum copiam mergendae classi sufficere credidit, demptis
obstaculis promptum aquis aditum patefecit hostilemque classem sua
circumfundere properavit.
[5] Ancipiti periculo circumventi Ruteni, armis prius an undis resisterent,
haesitabant.
[6] Naufragio pereunt, dum navigium ab hoste vindicare contendunt.
[7] Internum discrimen externo atrocius erat; dum foris ferrum stringunt,
intus fluctibus cedunt.
[8] Bina simul in miseros pericula grassabantur.
[9] Incertum erat, celerius nando salus an dimicando peteretur.
[10] Medium pugnae certamen nova fati diremit occasio.
[11] Geminae mortes uno ferebantur incessu; duae leti viae socium egere
periculum.
[12] Ambiguum erat, ferrum magis an fretum officeret.
[13] Gladios propulsantem tacitus fluctuum allapsus excepit; e contrario
fluctibus obviantem obvius ensis implicuit.
[14] aquarum eluvies cruoris aspergine foedabatur.
Dan
2.1.7 (p. 38,18 )
[1] Victis itaque Rutenis, patria Frothoni
repetitur.
[2] Qui cum legatos in Rusciam exigendi tributi studio missos incolarum
perfidia atroci mortis genere consumptos animadverteret, duplici iniuria
permotus urbem Rotalam arta admodum obsidione persequitur.
[3] Qua ne fluvii interstitio prohibente tardius potiretur, universam aquae
molem nova rivorum diversitate partitus ex ignotae profunditatis alveo
meabilia vada perfecit nec ante destitit, quam rapidior vertex dividuo
minoratus excursu languidiore undas lapsu ageret ac per exiles flexus
vadosa paulatim constrictione raresceret.
[4] Ita amne domito oppidum naturae praesidio vacuum inoffensa militum
irruptione prosternit.
[5] His gestis ad urbem paltiscam exercitum contulit.
[6] Quam viribus invictam ratus bellum fallacia mutavit.
[7] Siquidem paucis admodum consciis ignotae opacitatis latebras petivit
exstinctumque se, quo minus hosti terroris afferret, vulgo nuntiari
praecepit.
[8] Additae in fidem exsequiae tumulusque constructus.
[9] Sed et milites conscio fraudis maerore simulatum ducis obitum
prosequuntur.
[10] Qua fama rex urbis Vespasius, perinde ac victoria potitus, tam
languidam et remissam defensionem egit, ut hostibus irrumpendi potestate
facta inter lusus ac otia necaretur.
Dan
2.1.8 (p. 38,35 )
[1] Urbe capta, Frotho spe Orientis imperium
complexus Andwani moenibus admovetur.
[2] Qui quondam succensae per Hadingum urbis admonitus cunctos eius penates
domesticis avibus vacuefecit, quo minus similis iacturae periculo
multaretur.
[3] Nec nova Frothoni calliditas defuit.
[4] Quippe permutata cum ancillulis veste peritam se pugnandi puellam
simulat depositoque virili cultu femineum aemulatus transfugae titulo
oppidum peti.
[5] Illic omnibus curiosius exploratis, postridie emisso comite exercitum
muris affore iubet portasque sua pandendas opera pollicetur.
[6] Taliter elusis vigilibus, urbs somno sepulta diripitur, securitatis
poenas interitu luens desidiaque sua quam hostium virtute miserior.
[7] Nihil enim in re militari perniciosius animadvertitur quam per otium
metu vacuum solutis neglectisque rebus nimia fiduciae praesumptione
torpescere.
Dan
2.1.9 (p. 39,8 )
[1] Andwanus cum patriae res perditas
eversasque conspiceret, regias opes navibus impositas, ut undas potius quam
hostem ditaret, in altum demersit, quamquam satius fuerat adversariorum
favorem pecuniae largitionibus occupare quam eius commodum mortalitatis
usibus invidere.
[2] Post haec Frothone filiam in matrimonium per legatos poscente, cavendum
respondit, ne rerum prosperitate corruptus victoriae successum in superbiam
vertat, sed potius victis parcere et in deiectorum condicione pristinum
fulgoris habitum venerari meminerit discatque in miserorum sorte
praeteritam aestimare fortunam.
[3] Curandum itaque, ne, cuius affinitatem expetat, imperium rapiat et,
quem nuptiis illustrare gestiat, obscuritatis sordibus respergat,
matrimonii dignitatem avaritiae studio corrupturus.
[4] Cuius dicti comitate et victorem generum ascivit et regni libertatem
obtinuit.