Dan
14.36.1 (p. 459,28 )
[1] Rex, Scaniam ingressus, parvo post
Saxonum irruptione falso nuntiata, Scanienses equestri militiae ascriptos
proprio ductu prosequitur, imperataque Sialandensibus navigatione Slaglosam
advectus, Absalonem e portu Hulyuminnensi accitum multa gerendorum
consultatione sollicitat.
[2] Praeterea se parum veri rumoris credulitate fatigatum significat
expeditionemque falso nuntio contractam remittit.
Dan
14.36.2 (p. 459,34 )
[1] Habebat autem in clientela Absalon
Arnoldum Tylensem, qui, sive ingenii acumine sive coniecturarum sagacitate,
saepenumero futura ad sua vel amicorum negotia pertinentia raro praesagio
deprehendebat.
[2] Nec minus antiquitatis quam divinationis peritus, sollerti historiarum
narratione callebat.
[3] Qui cum Absaloni delectandi gratia supradictae expeditionis comes
exsisteret, brevi eum manum cum piratis conserturum praedixerat, vehementer
se mirari testatus, quo pacto certamini interfuturus non sit, praesertim
cum inseparabiliter eum comitari decreverit.
[4] Cumque, rege res gestas ex eo cognoscere cupiente, discessuro Absalone,
quiescere rogaretur, pertinacissime precibus obluctatus, non prius rogatui
cessit, quam rex operam se daturum polliceretur, ut eum post Absalonem
prima luce dimitteret.
Dan
14.36.3 (p. 460,8 )
[1] Erant autem sex navigia Absalonem
comitantia, e quibus tria, quo commodius ignis alimenta contraherent, in
superiores maris anfractus concesserant, quae postmodum aestus, subito
regressu destituta, caeno paludis affixerat, Absalone totidem residuis
exteriora sinus ostia complectente.
[2] Qui cum matutino tempore una cum scriba suo religiosum psallendi ritum
perageret, tumultuatione eminus audita, quidnam hoc esset, concentorem
dispicere iubet.
[3] Quo novem longas naves a se prospici referente, piratas esse non
dubitans, stertentes adhuc remiges alta voce compellat.
[4] Quibus summo cum stupore exsilientibus nec veste, sed armis corpora
protegentibus, ocissime hostes petendum hortatur, quorum iam tanta
vicinitas sentiebatur, ut ab iis crebris silicibus contunderentur.
[5] Quin etiam, ancorae vinculis rumpendae morae gratia discissis, remigium
exserit.
Dan
14.36.4 (p. 460,20 )
[1] At Sclavi, facile nostris metum inicere
rati ac veluti ipsorum animos horridis vocibus hebetaturi, ingenti clamore
edito, obstrepere coeperunt.
[2] Quod postquam frustra se conatos animadvertere, diffugiunt, eorumque
ratis una cum universis remigibus intercepta.
[3] Sed nec Ursinae silvae latebra ad se decurrentibus subsidio fuit,
agrestibus eam curiosius perlustrandam curantibus.
Dan
14.36.5 (p. 460,25 )
[1] Ea tempestate Esbernus, urbem Kalundam
molitus, novi munimenti praesidio portum hostili piratica liberum
praestitit.
[2] Ipse quoque et Inguarus et Olavus ultro Absaloni se infatigabili
piratici muneris exsecutione iunxerunt.