Dan
14.35.1 (p. 458,22 )
[1] Eodem anno deturbandae piraticae gratia
Absalon, insulam maritimam novi castelli fundamento complexus, exigui
munimenti beneficio ingens patriae praesidium attulit.
[2] Nam et suspectum praedonibus vicum reddidit et tutam vicini maris
navigationem incolis tribuit.
Dan
14.35.2 (p. 458,26 )
[1] Verum ne confestim Norvagiensis
iniuriae vindictam Danica virtus arriperet, Theutonicae fidei lubricitas
effecit.
[2] Quippe Henricus Bugiszlavi, Danorum metu ad se decurrentis, obsequium
pactus, initam cum rege societatem tamquam ineptum et ignobile vinculum
disicere parvi habuit.
[3] Quin etiam apud Krempinum fluvium in colloquium cum eo descendens
questus est, quod militem suum Bugiszlavum coram se non accusatum bello
lacessat, quem si iniuriosum existimet, prius accusationibus quam armis
aggredi debeat.
[4] Contra rex negare se ullius potentiae respectu cessaturum, quo minus
acceptas iniurias mutuis damnis rependere liberum habeat.
[5] Ita, perstante controversia, foedus cum colloquio solvitur.
Dan
14.35.3 (p. 458,36 )
[1] Hoc loci memorabile Saxonici equitis
dictum strictim percurram.
[2] Qui cum forte ducis ac regis colloquiis interesset eosque expeditionis
negotia languidioribus verbis prosequi animadverteret: 'Quaedam', inquit,
'de hero meo Henrico praesentibus referre habeo, quae, si adesse eum
scirem, tacere quam eloqui mallem.
[3] Qui cum pupillus propinquorum iniuria patrimonio privaretur, nemine
sibi patrocinium accomodare volente, quattuor soli ex amicis, paternorum
ipsius meritorum respectu permoti, quorum ego numero intereram,
adversantibus ceteris, infantiam eius tutorio munere fovendam sumpserunt.
[4] Pro cuius salute et incrementis tum votis, tum etiam officiis impensius
excubabant.
[5] Hunc tandem humani auxilii diffidentia altaribus offerentes, religiosa
voti nuncupatione sanxerunt, si paternos honores divina clementia
adipisceretur, susceptum beneficium, quoad viveret, pagani nominis odio
pensaturum.
Dan
14.35.4 (p. 459,9 )
[1] Mox voti probator Deus ingenui principis
Conradi patrocinium ei conciliavit.
[2] Cuius opera paternorum bonorum heres effectus, quamquam voti auctores
exhortationis officia non omitterent, a bello adversum Sclavos continuando,
tum avaritia, tum etiam desidia adductus, abstinuit, perceptam
munificentiam ingrato aestimans animo.
[3] Tanta autem cura monitoris partes exsequi voti nuncupatoribus fuit, ut,
cum unus ex iis, ultimae aetatis, ad inspicienda ducis arcana inter
arbitros admissus, sedulum stertendi usum haberet excitatusque, quid de re
praesenti sentiret, a considentibus interrogari soleret, maiorem praeteriti
voti quam instantis negotii memoriam retinens, ductandum in Sclavos
exercitum responderet.
[4] O immensam constantiam, quae ne in ipso quidem aetatis occasu promissi
immemor esse potuit!
[5] Quis autem mentis compos hanc religiosi consilii vocem senilis animi
deliramentum fuisse crediderit?
[6] Vereor autem carissimum mihi herum, amicorum religione contempta, ex
summo fortunae fastigio in humilem privatorum sortem extrema ruinae
deformitate casurum.
[7] Ego vero promissi dudum belli militem agendo ternas adverso corpore
plagas accepi.
[8] Quibus si binas sub eodem militiae titulo sociassem, supremi iudicii
tempore divina vulnera meis aequata audacibus oculis inspectanda
praesumerem.'
[9] Quo dicto et temporaneam Henrici ruinam et sempiternum virtutis suae
praemium auguratus est.