link til hjemmesiden - Det Kongelige Bibliotek

Saxo Grammaticus: Gesta Danorum


| Saxo Grammaticus | Gesta Danorum | Liber -1 | Caput -1 | Caput +1 | Liber +1 |

Dan  8.13.1 (p. 237,22 )
[1] Cumque, ut dixi, sive parum compluta humo seu nimium torrida, torpentibus satis ac parce fructificantibus campis, inediae languor defectam escis regionem attereret, nullumque, parum suppetentibus alimentis, trahendae famis superesset auxilium, Aggone atque Ebbone auctoribus plebiscito provisum est, ut, senibus ac parvulis caesis omnique demum imbelli aetate regno egesta, robustis dumtaxat patria donaretur, nec nisi aut armis aut agris colendis habiles domestici laris paternorumque penatium habitacula retinerent. [2] Quorum mater Gambaruc, id ad se deferentibus filiis, cum a scelesti decreti auctoribus salutem in crimine repositam animadverteret, damnata contionis sententia, necessitatem parricidio redimi oportere negabat, propius honestati consilium fore asserens animorumque ac corporum virtuti expetibilius, ut, servata erga parentes ac liberos pietate, patria excessuri sorte deligerentur. [3] Quae si senes invalidos obtulisset, robustiores se eorum loco exsilio offerrent eiusque pondus pro debilibus perferendum sua sponte susciperent. [4] Ceterum indignos esse vita, qui illam scelere et sacrilegio comparare parentesque ac prolem tam iniquo sententiae genere persequi sustinuissent, caritatis loco crudelitatis officia peracturi. [5] Postremo cunctos male patriam demereri, apud quos parentum aut liberorum amori proprii spiritus caritas praeponderaret.

Dan  8.13.2 (p. 238,3 )
[1] Huic voci ad contionem relatae plerique suffragiis assentiebantur. [2] Igitur omnium fortunis in sortem coniectis, qui designabantur, extorres adiudicati sunt. [3] Quo evenit, ut, qui sponte necessitati parere noluerant, fortunae iudicio obsequi cogerentur. [4] Primum itaque Blekingiam advecti ac deinde Moringiam praeternavigantes ad Gutlandiam se appulerunt, ubi et, Paulo teste, auctore Frig dea Longobardorum vocabulum, quorum postea gentem condiderunt, traduntur adepti. [5] Tandem ad Rugiam se applicantes desertisque navigiis solidum iter ingressi, cum multam terrarum partem emensi armisque depopulati essent, post editas late strages postremo, petitis in Italia sedibus, priscum gentis vocabulum suo nomine permutarunt.

Dan  8.13.3 (p. 238,13 )
[1] Interea Danorum tellus, rarescente cultorum opera sulcorumque vestigiis situ obductis, silvestrem induit vultum et, quasi nativi caespitis amoenitate deposita, informi succrescentium nemorum densitate perhorruit; quod praesens quoque camporum eius facies prodit. [2] Quae enim olim feracia frugum iugera fuerant, eadem nunc arboreo stipite conserta visuntur, atque ubi olim cultores, terram ultius versantes, vastas dissipavere glaebas, illic nunc enatum nemus servantia adhuc veteris culturae vestigium rura complectitur. [3] Quae nisi cultore vacua ac diuturno situ vasta mansissent, nequaquam unius ruris glaebam inter factos aratro sulcos tenacesque arborum radices partiri potuissent. [4] Colles quoque, quos in plano humandorum cadaverum cura veterum labor exstruxerat, praesens silvae congeries occupat. [5] Cernere etiam est crebros petrarum acervos silvarum saltibus intersitos, quas toto quondam rure dispersas, ne proscindendis ubique sulcis officerent, coniectis in struem molibus, rustica cura sublegit, malens exiguum agri perdere quam totum difficile reperire. [6] Unde ex eo, quod tunc exercendorum liberius arvorum gratia agrestium labor egerat, prioris aevi populus postero numerosior exstitisse perpenditur, qui brevibus agellis contentus agrestem operam citra veteris culturae vestigia cohibet. [7] Itaque praesens saeculi vultus capax quondam aristae solum nunc gignendis glandibus idoneo agrestemque stivam ac cereales culmos consita arboribus facie se permutasse miratur. [8] Et haec quidem de Snione, quam verissime potui, digesta sufficiant.


[Hjem] [English] [Det Danske Sprog- og Litteraturselskab]
© Det Kongelige Bibliotek