link til hjemmesiden - Det Kongelige Bibliotek

Saxo Grammaticus: Gesta Danorum


| Saxo Grammaticus | Gesta Danorum | Liber -1 | Caput -1 | Caput +1 | Liber +1 |

Dan  3.2.1 (p. 63,7 )
[1] Interfecto ab Helgone Hodbroddo, filius Hotherus sub tutela Gevari regis pueritiae procursum exegit. [2] Adolescens collacteis ac coaevis summa corporis firmitate praestabat. [3] Ceterum ingenium eius crebrae dotaverant artes. [4] Quippe natationis, arcus caestuumque peritia nec non, quantamcumque ea aetas capere poterat, agilitate pollebat, haud minus exercitio quam viribus potens. [5] Immaturam adhuc aetatem uberrimis animi beneficiis transscendebat. [6] Nemo illo chelis aut lyrae scientior fuerat. [7] Praeterea sistro ac barbito omnique fidium modulatione callebat. [8] Ad quoscumque volebat motus, variis modorum generibus humanos impellebat affectus: gaudio, maestitia, miseratione vel odio mortales afficere noverat. [9] Ita aurium voluptate aut horrore animos implicare solebat.

Dan  3.2.2 (p. 63,18 )
[1] Tot iuvenis artibus Gevari filia Nanna admodum delectata amplexum eius expetere coepit. [2] Fit enim, ut virtute iuvenum virgines incalescant et, quorum minus complacet forma, probitas acceptetur. [3] Multiplices enim amor aditus habet: aliis oris decor, aliis animi virtus, quibusdam artium usus voluptatis iter aperit; nonnullis comitas Veneris copiam parat, complures formae candor acceptos facit, nec levius vulnus fortes quam pulchri puellis infligere solent.

Dan  3.2.3 (p. 63,25 )
[1] Accidit autem, ut Othini filius Balderus Nannae corpus abluentis aspectu sollicitatus infinito amore corriperetur. [2] Urebat illum venustissimi corporis nitor, animumque perspicuae pulchritudinis habitus inflammabat. [3] Validissimum namque libidinis irritamentum est decor. [4] Hotherum itaque, per quem maxime votum interpellandum timebat, ferro tollere constituit, ne morae impatiens amor ullo fruendae libidinis obstaculo tardaretur.

Dan  3.2.4 (p. 63,31 )
[1] Eodem forte tempore Hotherus inter venandum errore nebulae perductus in quoddam silvestrium virginum conclave incidit, a quibus proprio nomine salutatus, quaenam essent, perquirit. [2] Illae suis ductibus auspiciisque maxime bellorum fortunam gubernari testantur. [3] Saepe enim se nemini conspicuas proeliis interesse, clandestinisque subsidiis optatos amicis praebere successus. [4] Quippe conciliare prospera, adversa infligere posse pro libito memorabant, adiecto, qualiter in collacteam eius Nannam inter lavandum conspectam Balderus exarserit, hortataeque, ne eum quamvis infestissimo odio dignum armis lacesseret, semideum hunc esse testantes arcano superum semine procreatum. [5] His acceptis, Hotherus labentis hospitii tegmine defectus sub dio se relictum totiusque expertem umbraculi mediis repente campis expositum conspicatur. [6] Praecipue vero puellarum praepetem fugam locique versilem situm ac fallacem aedis imaginem mirabatur. [7] Ignorabat enim, quae circa se gesta fuerant, ludibrium tantum inaneque praestigiosarum artium exstitisse commentum.

Dan  3.2.5 (p. 64,10 )
[1] Unde rediens Gevaro ordinem insecutae errorem suum ludificationis exponit filiamque eius continuo postulavit. [2] Cui Gevarus quam libentissime se fauturum subiunxit, ni balderi iram repulsa contracturum metueret, priorem illum sibi consentaneas preces porrexisse testatus. [3] Nam ne ferro quidem sacram corporis eius firmitatem cedere perhibebat. [4] Adiecit tamen scire se gladium artissimis obseratum claustris, quo fatum ei infligi possit. [5] Hunc a Mimingo silvarum Satyro possideri. [6] Eidem quoque armillam esse mira quadam arcanaque virtute possessoris opes augere solitam. [7] Horum praeterea locorum aditum invium ac impedimentis offusum haud facile mortalibus patere posse. [8] Maiorem siquidem itineris partem inusitati frigoris vi perenniter obsideri. [9] Iubet itaque, cervis iugalibus currum instruat, cuius celeritate eximio gelu rigentia iuga transscendat. [10] Quo cum pervenerit, tabernaculum suum ita a sole aversum constituat, ut umbram specus, cui Mimingus assuevisset, excipiat, nec ipsum mutua tamen obumbratione contingat, ne Satyrum insolitae obscuritatis iactus exitu deturbaret. [11] Ita armillam ensemque in expedito fore, quorum alterum opum, alterum belli fortuna comitaretur; in utroque ingens possessori praemium esse.

Dan  3.2.6 (p. 64,27 )
[1] Hactenus Gevarus. [2] Nec inerter Hotherus, quae ab ipso didicerat, exsecutus, tabernaculo ad praedictum modum locato, noctu curas, interdiu venationes agebat. [3] Utramque temporis vicem pervigil exsomnisque ducebat, ita discrimina lucis nostisque partitus, ut hanc rerum meditationi tribueret, illam convectandis corporis alimentis impenderet. [4] Cumque forte pernox attonita curis mente languesceret, obumbrantem tabernaculo suo Satyrum hasta petivit obrutumque ictu nec satis fugae potentem vinculis intercepit. [5] Ultima deinde per summam verborum atrocitatem minatus, ensem armillamque deposcit. [6] Nec segniter Satyrus salutis redemptionem, quae ab ipso petebatur, exhibuit. [7] Adeo cunctis re prior est vita, cum nihil apud mortales spiritu carius exsistere soleat. [8] Høtherus opum ademptione laetatus patriam repetit, paucis sed insignibus spoliis felix.

Dan  3.2.7 (p. 64,39 )
[1] Quibus eum Gelderus Saxoniae rex potitum comperiens milites in tam illustris praedae raptum crebro concitabat hortatu. [2] Paruit iuventus regi, properanter instruens classem. [3] Quod praevidens Gevarus, quippe divinandi doctissimus erat industriaque praesagiorum excultus, vocato Høthero iubet, congressuri secum Gelderi iacula patienter excipiat, non ante sua remissurus, quam hostem missilibus carere conspiciat; ceterum rostratas admoveat falces, quibus navigia lacerari cassidesque et scuta militibus detrahi possint. [4] Cuius consilio obsecutus Høtherus salutarem eius exitum expertus est. [5] Siquidem ad primos Gelderi impetus subsistere suos ac corpora scutis protegere iubet, praesentis pugnae victoriam patientia capessendam testatus. [6] At hostis, missilibus nulla ex parte cohibitis iisdemque per summam pugnandi cupiditatem effusis, hoc avidius hastas ac spicula torquere coepit, quo Høtherum in his excipiendis patientius se gerere comperit. [7] Quae partim scutis, partim navigiis infixa rarum dedere vulnus, complura innoxia ac frustra videbantur excussa. [8] Siquidem Høtheri milites regis imperium exsequentes receptam telorum vim conserta clipeorum testudine repellebant, nec rarus quidem eorum numerus erat, quae levi ictu umbonibus impacta fluctibus incidebant. [9] Quorum omnium copia vacuefactus Gelderus, dum eadem ab hostibus correpta alacrius in se retorqueri conspiceret, mali cacumen puniceo scuto complexus (indicium id pacis erat) saluti deditione consuluit. [10] Quem Høtherus amicissimo vultu benignissimoque sermone exceptum non minus humanitate quam arte perdomuit.

Dan  3.2.8 (p. 65,19 )
[1] Ea tempestate Helgo Halogiae rex Gusonis Finnorum Byarmorumque principis filiam nomine Thoram crebrae legationis officio procabatur. [2] Adeo, quod per se minus validum est, alieni indigum noscitur. [3] Nam cum eius temporis iuvenes matrimonii postulationem propria voce prosequendi consuetudinem haberent, hic tanto oris vitio obsitus erat, ut non solum exteras, sed etiam domesticas aures erubesceret. [4] Adeo calamitas omnis conscios vitat. [5] Eo siquidem naturae damna molestiora sunt, quo liquidius patent. [6] Huius Guso legatione spreta coniugio indignum respondit, qui propria parum virtute subnixus ad id impetrandum precaria mutuaretur officia. [7] Quod audiens Helgo Høtherum, quem politioris facundiae noverat, suis favere studiis obsecrabat, alacriter se, quicquid is imperasset, exsecuturum pollicitus. [8] Ille sedula iuvenis supplicatione devictus armata classe Norvagiam petit, quod verbis non posset, viribus peracturus. [9] Cumque pro Helgone per summam eloquii suavitatem egisset, refert Guso mentem filiae consulendam, ne quid contra nolentem paterna videretur severitate praesumptum. [10] Accersitamque, an proco allubesceret, percontatus annuentis Helgoni nuptias pollicetur. [11] Igitur Hoetherus obseratas Gusonis aures ad ea, quae precabatur, exaudienda rotundae volubilisque facundiae dulcedine patefecit.

Dan  3.2.9 (p. 65,37 )
[1] Quae dum in Halogia geruntur, Balderus postulandae Nannae gratia Gevari fines armatus ingreditur. [2] A quo cum ipsius Nannae mentem cognoscere iuberetur, exquisitis verborum delenimentis puellam aggressus, cum nullum votis locum efficere potuisset, repulsae causam cognoscere institit. [3] Quae respondit nuptiis deum mortali sociari non posse, quod ingens naturae discrimen copulae commercium tollat. [4] Sed et superos interdum pacta rescindere solitos, subitoque vinculum disici, quod impares contraxissent. [5] Neque enim stabilem dissonis esse nexum, cum apud excelsos humilium semper fortuna sordescat. [6] Praeterea abundantiae et egestatis dividuum contubernium esse, nec inter splendidas opes obscuramque pauperiem firma societatis iura consistere. [7] Ad ultimum supernis terrestria non iugari, quae tanto originis intervallo discors rerum natura secreverit, quod a divinae luculentia maiestatis infinitum distet humana mortalitas. [8] Hac responsi cavillatione, elusis Balderi precibus, detrectandi coniugii prudens argumenta texebat.

Dan  3.2.10 (p. 66,11 )
[1] Quod cum Høtherus ex Gevaro cognosceret, multa super Balderi petulantia apud Helgonem querulus disserebat. [2] Incerti ambo, quid facto opus esset, variis sententiam consiliis agitabant. [3] Amica siquidem in adversis collocutio, tametsi periculum non tollit, aegritudinem minuit. [4] Inter cetera animi vota fortitudinis studio praeponderante, manus classe cum Baldero conseritur. [5] Hominibus adversum deos certatum cerneres. [6] Nam Baldero Othinus ac Thoro sacraque deum agmina propugnabant. [7] Divinis humanisque viribus permixtum aspiceres bellum. [8] At Hoetherus tunica ferrum spernente succinctus consertissimos deorum cuneos irrumpebat et, quantum terrenus in superna poterat, grassabatur. [9] Sed et Thoro inusitato clavae libratu cuncta clipeorum obstacula lacerabat, tantum ad se incessendum hostes invitans quantum socios ad tuendum. [10] Nullum erat armaturae genus, quod impellenti non cederet. [11] Nemo ferientem tuto excipere poterat. [12] Quicquid ictu urgebat, obruit. [13] Non clipei, non cassides impactum pertulere robur. [14] Nulli corporis aut virium magnitudo subsidio fuit. [15] Proinde victoria ad superos concessisset, ni Høtherus, inclinata suorum acie, celerius advolans clavam praeciso manubrio inutilem reddidisset. [16] Quo telo defecti divi subitam dedere fugam. [17] Inimicum opinioni esset, nisi fidem antiquitas faceret, deos ab hominibus superari. [18] Deos autem potius opinative quam naturaliter dicimus; talibus namque non natura, sed gentium more divinitatis vocabulum damus.

Dan  3.2.11 (p. 66,31 )
[1] Ceterum Balderum fuga cursu quaesita servavit. [2] Cuius navigiis victores aut ferro laceratis aut fluctu obrutis, non contenti deos vicisse, classis reliquias saevitia insequuntur, earum iactura funestam belli cupidinem expleturi. [3] Adeo plerumque insolentiam successus exasperat. [4] testis belli portus Balderi fugam vocabulo refert. [5] Gelderum quoque Saxoniae regem eodem consumptum bello remigum suorum cadaveribus superiectum ac rogo navigiis exstructo impositum pulcherrimo funeris obsequio extulit. [6] Cineres eius perinde ac regii corporis reliquias non solum insigni tumulo tradidit, verum etiam plenis venerationis exsequiis decoravit. [7] Post haec, ne connubii spem ulterior rerum importunitas moraretur, repetito Gevaro, cupitis Nannae complexibus fruitur. [8] Deinde Helgonem ac Thoram plenis liberalitatis officiis prosecutus novam Suetiae nuptam advexit, cunctis tam venerabilis victoria quam Balderus ridiculus fuga.

Dan  3.2.12 (p. 67,4 )
[1] Quo tempore cum Sueonum magnates solvendi tributi gratia Daniam petivissent, ob egregia patris merita a popularibus loco regio cultus fallax fortunae lenocinium expertus est: siquidem a Baldero, quem paulo ante devicerat, proelio superatus ad Gevarum decurrere necesse habuit, victoria post regnum amissa, quam privatus adeptus fuerat. [2] Victor Balderus, ut afflictum siti militem opportuno liquoris beneficio recrearet, novos humi latices terram altius rimatus aperuit. [3] Quorum erumpentes scatebras sitibundum agmen hianti passim ore captabat. [4] Eorundem vestigia sempiterno firmata vocabulo, quamquam pristina admodum scaturigo desierit, nondum prorsus exolevisse creduntur. [5] Idem larvarum Nannae speciem simulantium continua noctibus irritamenta perpessus adeo in adversam corporis valetudinem incidit, ut ne pedibus quidem incedere posset. [6] Quamobrem biga redave emetiendorum itinerum consuetudinem habere coepit. [7] Tanta amoris vi suffusum pectus ad extremam paene eum tabem redegerat. [8] Nihil enim sibi victoriam dedisse credidit, cuius Nanna praeda non fuerit.

Dan  3.2.13 (p. 67,19 )
[1] Frø quoque deorum satrapa sedem haud procul Upsala cepit, ubi veterem litationis morem tot gentibus ac saeculis usurpatum tristi infandoque piaculo mutavit. [2] Siquidem humani generis hostias mactare aggressus foeda superis libamenta persolvit.


[Hjem] [English] [Det Danske Sprog- og Litteraturselskab]
© Det Kongelige Bibliotek