Dan
15.5.1 (p. 531,20 )
[1] Summa postmodum Caesaris in attentando
Saxoniae principe calliditas patuit: non enim minorem expugnandi eius spem
in acumine quam viribus reponebat.
[2] Imprimis Waldemarum, quem eidem certius affuturum credebat, astutia
tentat.
[3] Siquidem binas eius filias totidem filiis suis, quorum alterum
successioni imperii destinarat, alterum Sueviae satrapam constituerat, per
legatos in matrimonium postulabat, non quod sanguini suo bonae fidei
nuptias quaereret, sed ut hostem amicis abundantem auxiliis spoliaret.
[4] Quod callidius an impudentius egerit, ignoraverim.
[5] Ad illum enim falsas iungendae affinitatis preces dirigere non erubuit,
quem olim perfidiae laqueis complicatum ad obsequia sibi paciscenda
pertraxit.
Dan
15.5.2 (p. 531,30 )
[1] Amici regis, intellecta fraude, haec non
matrimonii voto, sed Henrici odio flagitari dicebant.
[2] Tam veros Caesarianae calliditatis interpretes sola reginae sententia
superavit, sanguinis sui connubiis affinitatem cum Caesare iungere
gloriosum ducentis.
[3] Quaerente rege, quantum ab eo dotis nomine exigeretur, legati se
ignorare dixere remque ad Caesaris arbitrium retulere.
[4] A quo rescriptum est curandum regi Lubecam petere, cuncta secum illic
commodius definituro.
[5] Obtemperatum rogatui est.
Dan
15.5.3 (p. 531,37 )
[1] Interea Caesar, omnibus imperii nervis
ad obruendas Henrici partes connisus, urbes eius passim ad se deficientes
in deditionem recepit.
[2] Defectionis causa non tam Caesaris amor quam Henrici odium exstitit.
[3] Is siquidem, nimiis ac diuturnis felicitatis successibus elatus inque
summo fortunae fastigio nullum ruinae incommodum suspicatus, subiectas
tyrannidi suae cervices inusitata dominationis saevitia atque intolerabili
morum acerbitate vexabat nec hosti quam civi importunior exsistere
consueverat.
[4] Igitur non bello aut clade, sed fraude militum et desertione viribus
amissis, cum solas spei reliquias in Transalbianorum auxiliis haberet,
Lubeco oppido relicto, quod se eius moenibus parum tutum arbitraretur,
summa cum festinatione correptis navibus, in Stormariam, intimum fugae suae
receptaculum, penetrat.
Dan
15.5.4 (p. 532,8 )
[1] Huius provinciae praeses Adulfus, apud
ipsum profusis caritatis officiis a puero alitus feliciaque naturae pariter
ac fortunae incrementa sortitus atque ad ordinem militarem summis
beneficentiae studiis provectus, tam foedam educationis suae mercedem
exsolvit, ut inter omnes Henricianae militiae comites primus se defectoris
nomine macularet.
[2] Post haec a Caesare navigia, quibus Albiam superaret, sagittariis et
funditoribus completa, per pronum amnis alveum immittuntur.
[3] Pari studio classis, exquisito bellatorum agmine referta, ad
impediendum Caesaris traiectum ab Henrico contracta.
[4] Quae postquam hostilium navium multitudinem in conspectu habuit,
earundem numero perterrefacta, proposito per fugam deserto, Caesari
transitum cessit.
Dan
15.5.5 (p. 532,18 )
[1] Qui cum oppidum Lubecum obsidere
coepisset Bugyszlavique et Kazymari fratrum vires admodum suspectas
haberet, utrique se potentiae et claritatis incrementa daturum subornata
legatione promittit, provincias, quas hactenus obscure et sine honorum
insignibus gesserint, satraparum nomine recepturis.
[2] Iucunda Caesaris toties ab Henrico laesis promissio exstitit, non
intellegentibus sibi sub specie beneficii deforme servitutis iugum intendi.
Dan
15.5.6 (p. 532,24 )
[1] Interea Waldemarus, classe luxu quam
armis ornatiore Lubecum profectus, occurrentibus sibi Germanorum equitibus
eximiasque eius adventui grates habentibus, navigationem medio amne, quoad
possit, proferre deposcitur, quo brevius inter ipsum ac Caesarem iter
restaret.
[2] Quo facto, postero die, an Caesarem medio itinere obvium affectaret, a
legatis rogatus, castra eius petere praeoptavit, Romani imperii rectorem in
re modica fatigare supervacuum existimando.
[3] Nec minor Caesaris in excipiendo Waldemaro calliditas quam Waldemari in
petendo Caesare moderatio exstitit: siquidem imprimis eum amplexu atque
osculo decentissime veneratus, mox dextra honorabiliter apprehensa,
deposito amiculo, per media castra perduxit, praeconis more cunctos ei via
cedere iubendo.
[4] Tentorium quoque, nimio multitudinis conspiciendi regis avidae concursu
collapsum, planum campi petendo deseruit, ubi sedandae pressurae gratia
distenta virga, quam poterat celsa voce, cunctos locis, in quibus
consisterent, considere praecepit.
Dan
15.5.7 (p. 532,38 )
[1] Sed Waldemarus, cum eius dignatione
perinde ac quadam moderationis aemulatione contendens, sellam suam se
exspectaturum respondit, ne probato sedendi usu imperialis cathedrae
honorem usurpare videretur.
[2] Magnates honoribus eminentes non ordine aut ratione discretis sedendi
spatiis, sed ut quemque violentae pressionis casus iactaverat, sedilia
habebant, fortuna, non dignitate locorum usum distribuente.
[3] Illic exaudire erat Theutonum voces formam regis staturamque mirantium;
quos tanta visendi eius cupiditas ceperat, ut, cum sedendi humilitas
obstaret, alter alterius conscensis humeris productis illum cervicibus
inspectarent.
[4] Hunc regem, hunc dominum, hunc imperio dignum referre, Caesarem regulum
homuncionemque vocare.
[5] Adeo barbaris eum excellens corporis habitus venerabilem faciebat.
[6] Crediderim Caesarem has militum voces dissimulanter tulisse, ne regis
laudibus offendi videretur.
Dan
15.5.8 (p. 533,11 )
[1] Quem post diutinam omnium admirationem,
paucis secum exsurgere iussis, in proximum tabernaculum eodem comitatis
genere deducendum curavit, quo venientem fuerat prosecutus.
[2] Illic eum, seriis omissis, aliquamdiu benevolo iucundoque sermone
detentum, ad vesperam, prosequente totius Germaniae iuventute, discedere
permisit, luce postera apud silvam portui vicinam opportunioris colloquii
gratia praesentiam redditurum.
Dan
15.5.9 (p. 533,17 )
[1] Interea filios regiam navem petere inque
ea sub specie lusitandi morari praecepit, carissimorum pignorum familiari
conversatione, in quanto regis adventum poneret, ostendere cupiens.
[2] De quorum nuptiis condicto in loco mentionem orsus, maiori triginta
milia talentum, minori octo in matrimonii condicionem deposcit.
[3] Quae res suspecta Danorum maioribus fuit, virgines nondum ad nubendi
aetatem provectas fraudulenter ab eo postulari credentibus.
[4] Sed Waldemarus, maiorem summam suis opibus imparem arbitratus, minorem
Ungariae regis, arta sibi propinquitate coniuncti, fiducia pollicetur.
[5] Huic pactioni iureiurando firmitas adiecta est, desponsionisque
vinculum sacramenti religione constrictum.
[6] His actis, rex navigia, Caesar castra repetiit.
Dan
15.5.10 (p. 533,27 )
[1] Quo tempore Sclavorum ad ipsum regiae
classis metu navigiis progredi non audentium legatis receptis, diluculo
navigium regis, parvo militum numero comitante, eiusdem cymba advectus,
cunctis inopinatus ascendit.
[2] Igitur rege exercitus sui primores participandi colloquii gratia
contrahente, solum Rugiae principem Iarimarum, quem pridie compluribus
venerationis officiis, insuper regio nomine adulatus fuerat, quod eum Danis
perquam fidum non ignoraret, vocari passus non est.
[3] Habere deinde se dixit, quod ad regem secreto referre cupiat, quem ob
futurum mutui sanguinis contractum non amicum modo, verum etiam unanimem
habeat.
[4] Sclavos siquidem enervandi Henrici gratia a se promissionibus allectos
esse, quas eodem expugnato minime exsequi velit, memor, quid olim sibi de
subigenda Sclavia pollicitus fuerit.
[5] Orare deinde, patiatur se eam ad praesens sui muneris facere, binis
fratribus gemino praefecturae titulo speciosius quam diuturnius tribuendam.
[6] Eandem quippe se ei, profligato Henrico, subicere curaturum.
Dan
15.5.11 (p. 533,41 )
[1] Annuente rege posteroque die contionem
petente, Bugiszlavum et Kazimarum, datis sollemniter aquilis, Sclaviae
duces appellat, veterem atque hereditariam patriae libertatem vanis atque
fucosis dignitatum nominibus venditantes.
[2] Qui si scisset, quanto oneri se exigui panni receptione substernerent,
mortem beneficio praetulissent aut privati in omne vitae tempus degere
maluissent.
[3] Sic sub honoris specie gravissimis dedecoris probris implicati
discedunt, servitutem falsis dignitatum insignibus coloratam in patriam
referentes.
Dan
15.5.12 (p. 534,6 )
[1] Illic quoque Syfridus, splendido
Thuringiae loco ortus, unam Waldemari filiarum, Caesare astipulante,
despondit, regiaque nave devectus sollemnes Sleswici nuptias habuit.