Dan
6.3.1 (p. 146,8 )
[1] Dani vero Fridlevum adventantem experti,
cuius iam pridem obitum falso didicerant nuntio, missis qui eum
accerserent, Hiarnonem regno cedere iubent, quod ipsum precario ac
perfunctorie gerere videretur.
[2] Qui tanto honore defungi non passus, spiritum pro gloria erogare quam
in obscuram vulgi sortem concedere praeoptavit.
[3] Quamobrem, ne regiis honoribus exutus pristinum fortunae habitum
recipere cogeretur, praesentem armis tueri constituit.
Dan
6.3.2 (p. 146,15 )
[1] Itaque dividua regio praeruptis
consternationis motibus agebatur.
[2] Alii siquidem ab Hiarnonis partibus stabant, alii Fridlevi titulis ob
egregia Frothonis merita astipulati sunt, haerebatque vulgi discors
suffragium, his praesentium habitum, illis praeteritorum memoriam
venerantibus.
[3] Praeponderavit tamen Frothonianae recordationis intuitus, eiusque
suavitas maiorem Fridlevo favoris partem conciliavit.
[4] Plerique enim, quibus altior sensus exstabat, rusticae condicionis
hominem, quique ad insperatum rerum culmen praeter generis ius solo
fortunae beneficio pervenisset, regno submovendum censebant, ne verum
honoris heredem adulterinus possessor elideret.
[5] Fridlevus vero Danorum legatos redire iubet, Hiarnonem aut regnum
deponere aut acie secum confligere rogaturos.
Dan
6.3.3 (p. 146,26 )
[1] At Hiarno lucis aviditatem honori
anteferre salutemque gloriae dispendio quaerere morte tristius ratus, dum
bello Fridlevum excipit, in Iutiam obtritus aufugit victoremque denuo
reparata manu aggressus, haustis ferro sociis, fugam absque comite habuit,
quam insula vocabulum ex eius nuncupatione sortita testatur.
[2] Igitur humiliorem animo fortunam expertus, cum se gemina strage omnibus
propemodum copiis exutum videret, traiecto in dolum studio, obscurato oris
habitu Fridlevum accedit, ipsum quaesitis per familiaritatem insidiis
necaturus.
[3] A quo susceptus aliquamdiu servitii simulatione propositum occultabat.
[4] Siquidem decoquendi salis opificem professus inter sordidioris
ministerii famulos ignobilia exsequebatur officia.
[5] Cibi quoque capiendi tempore discubitu ultimus exsistere solebat.
[6] Praeterea balneis abstinebat, ne nudato corpore crebris vulnerum
vestigiis proderetur.
[7] Quo rex absolvendae suspicionis gratia lavari compulso, ut hostem ex
cicatricibus cognovit: 'Age,' inquit, 'improbissime latro! qualiter in me
consulturus fores, si interficiendi tui cupidum liquido comperisses?'
[8] Ad haec stupefactus Hiarno: 'Ex provocatione te', ait, deprehensum
aggrederer, quo maiore demendae criminationis copia potireris.'
[9] Quem mox Fridlevus sententiae suae exemplo provocatum oppressit, tumulo
cadaver obruens interfecti vocabulum referente.