link til hjemmesiden - Det Kongelige Bibliotek

Saxo Grammaticus: Gesta Danorum


| Saxo Grammaticus | Gesta Danorum | Liber -1 | Caput -1 | Caput +1 | Liber +1 |

Dan  11.5.1 (p. 306,27 )
[1] Hic nobis, Aslace, Skyalmonis Candidi remex, ob immensam bellicae virtutis gloriam litterarum praeconiis inculcandus occurris. [2] Danis siquidem adversum Norvagienses maritimo certamine decernentibus, non contentus clarissimam pugnam intra proprium edidisse navigium, omnibus corporis tui munimentis praeter scutum abiectis, confertissimam hostium ratem insiluisti quercuque, quam in gubernaculi prius colligamentum excideras, viribus fretus hostium corpora converberasti eiusque crebris et vegetis ictibus, quicquid obvium fuerat, obtrivisti, ingentique verberum fragore stupentes proeliantium animos a propriis periculis ad tuae virtutis spectaculum deflexisti. [3] Quin etiam fortissimos utriusque agminis bellatores operis tui admiratione suscepti certaminis immemores reddidisti pugnaeque ac periculorum oblitis avidius te intuendi quam se ipsos tuendi studium incussisti, ita ut promptissimi quique, neglecto discriminis sui negotio, plus te viso stuporis quam ex dubia salute formidinis caperent. [4] Itaque fortius fuste quam ceteri ferro rem gessisti cunctaque intolerabili modo comminuens hinc Danicis, inde Norvagicis oculis incredibilem, nisi spectareris, operam edidisti. [5] Adeo autem sociorum paucitatem hostium multitudini coaequasti, ut disparem viribus pugnam in noctem usque par belli successus extraheret, numeroque dissimiles copias fortuna persimiles reddidisti. [6] Postremo, cum omnem navis remigem partim fuste, partim fluctibus obruisses, compluribus, sed levibus plagis perstrictus ex tot hostibus admirabilem solus victoriam retulisti. [7] Quae res veri fidem excederet, si non Absalon auctor suis eam relatibus tradidisset.

Dan  11.5.2 (p. 307,11 )
[1] Verum Danis nullam virium accessionem circumspicientibus, Norvagiensibus insperatus domestici ducis adventus affulsit. [2] Quo viso Scanienses, contusis debilitatisque animis, tacite, ne res strepitu proderetur, classis societatem solvere, recisisque vinculis ac perrupta nexuum consertione, a cetero agmine intempesta se nocte subducunt. [3] Deinde tacitis remorum ictibus fugam adepti, furtivo discessu fluminis deverticula, quibus excesserant, repetebant, ibique relictis navibus, passim per avia profugere, merito omnis Danicae aetatis convicio lacerandi. [4] Cuius fugae deformitas, auctoribus quam maxime erubescenda, ad posteros quoque probrosa descendet.

Dan  11.5.3 (p. 307,20 )
[1] Luce reddita Sueno, fugitivae admodum classis pudore perculsus, pertinacissima resistendi virtute fortunam suam armis quam fugae credere maluit. [2] Igitur, quamquam et classis et militum numero inferiorem se cerneret, exiguas bello reliquias applicat, virtute sua sociale probrum abluere cupiens bellaque animorum quam numeri robore fortius geri iudicans. [3] Sed pestiferum temere initi certaminis exitum expertus est; quippe numero victoria paruit. [4] Skyalmo Candidus, cuius nutu suo tempore totius Syalandiae vires regebantur, graviter astrictus immensaque hostium multitudine conclusus capitur, non quod timide proeliatus, sed quia labente sanguine viribus prorsus vacuus exstitit; tantumque eius apud victores amplitudini donatum est, ut alias captivis parcere insoliti saluti ipsius custodiae praesidium adhiberent. [5] Quippe tam conspicuae dignitatis virum ferro aggredi passi non sunt. [6] Neque enim praesens illi fortuna praeteritae venerationem adimere valuit. [7] Sed hanc custodiae vim apud Caprinum lacum profunda nocte decepit.

Dan  11.5.4 (p. 307,34 )
[1] Ceterum Haraldus, non contentus Danorum vires duabus exhausisse victoriis, iisdem hostili studio frequentius imminebat. [2] Cuius cum Sueno instanter motibus urgeretur, lacessitae patriae defensionem maiore fiducia quam fortuna parabat. [3] Tertio tamen, bina prius clade afflictus, fortunam suam publicis armis committere verebatur, qui iam rem Danicam duarum pugnarum temerariis ingressibus a se confractam videbat.


[Hjem] [English] [Det Danske Sprog- og Litteraturselskab]
© Det Kongelige Bibliotek