Dan
14.22.1 (p. 414,9 )
[1] Eodem anno civitas Arusiensis acerrimis
piratarum incursibus afflicta proditur.
[2] Tunc quoque Falstrensibus paucitatem suam adversus infinitam Sclavorum
classem publica munitione tuentibus, cum forte pincerna regis ad alia
negotia obeunda in eam provinciam missus communi obsidione premeretur,
provincialium quidam, arbitris regis segnitiem exprobrando, dixisse fertur
priores reges in talis, praesentem vero in prima pedum parte calcaribus
assuevisse.
[3] Quod dictum pincerna, desidiae conscientia provocatus, maligna animi
interpretatione regiis auribus modo, quo non debuit, inculcavit et, quod
suae contumeliae erat, in maiestatis opprobrium transtulit.
Dan
14.22.2 (p. 414,18 )
[1] Alia quoque haud leviori criminatione
adversum Falstrenses asperatum regis animum inflammabat, unius praecipitis
linguae vehementiam universorum excidio multare cupiens.
[2] Siquidem impiisimam iis proditionis noxam affixit, quasi consiliorum
omnium adversum Sclaviam conceptorum indicia ad eam transmittere solitis,
familiaritatemque, quam interdum conciliandae sibi salutis gratia ad hostes
habebant, in crimen deducens, obsequia, quae timori potius quam caritati
erogabant, perfidiae deputabat.
[3] Nam et captivos a Sclavis sibi commissos in custodia asservare et
plerumque patriae arma, metu potius quam benevolentia adducti, lato
hostibus nuntio praecurrere consueverant, scilicet ut salutem suam, quam
viribus protegere nequibant, saltem beneficio munirent.
Dan
14.22.3 (p. 414,29 )
[1] Huius itaque pestifera rex exhortatione
corruptus reliquias Falstriae ferro penitus exhaurire constituit atque ad
id peragendum Sialandiae dumtaxat ministerium sufficere credidit.
[2] Absalone ergo orientalibus insulae copiis praeesse iusso, occidentales
ipse ductare statuit, ingentibus passim exiguisque navigiis exercitum
traiecturus.
[3] At Sialandenses, quod cum Falstrensibus diutinas ac vehementes
inimicitias gesserant, acceptas iniurias communibus armis pensare
cupientes, ultro imperium obsequio praecurrebant, laetati regem sibi
adversum aemulos belli ducem auctoremque futurum.
Dan
14.22.4 (p. 414,37 )
[1] Sed hunc eius errorem, sinistris
monitis concitatum, fortunae violentia felici remedio praecucurrit.
[2] Nam cum rex magnis viribus succinctus iter ingredi vellet, apud
Ryngstadium subita febri implicitus, Absalonem, remissis copiis, ocius ad
se venire iubet.
[3] Ita pestiferae regis molitioni opportuna valetudinis conquassatio
remedio fuit.
[4] Nec minus Waldemari innocentiae quam insontis populi saluti misso
caelitus languore consultum.
[5] Quam porro tunc non solum deformem, sed etiam miserabilem rei Danicae
statum fuisse credendum est, cum foris hostilibus, intus regiis armis
appeteretur?
[6] Quis vero divino numine effectum ambigat, ne patriae reparator futurus
in ipso paene fulgoris sui primordio regnum, quod ex hostium manibus
erepturus erat, obrueret, quia patriae habenas tenenti difficillimo morbo
quam maximo facinori implicari satius fuit?
Dan
14.22.5 (p. 415,10 )
[1] Itaque languore in dies acrius
grassante, Absalon pro salute regia votis excubare non destitit.
[2] Ad ultimum veluti remedii desperatione perfusus, cum unicum in virtute
divina auxilium restare animadverteret, ad eam propitiandam summa cum
exanimatione vota pro aegroto nuncupaturus accessit divinamque rem
sacerdotali veste amictus rite peregit, sacrificia deinde legitimis verbis
confecta ad aegrum detulit ac paene exanimi delibanda porrexit.
[3] Quibus ille refectus, continuo oborto sudore, bonae valetudinis habitum
recuperavit.
Dan
14.22.6 (p. 415,17 )
[1] Antistes tamen, adhuc de eius
convalescentia dubius, languore ex molestia contracto, repente corporis
firmitate defici coepit, ac nisi caeleste remedium affulsisset, spes tantae
indolis in ipso ortu suo occubuisset.
[2] Sed nec illi sanitatis alienatio impedimento fore potuit, quo minus
curam regis, quam sospes gesserat, aeger exsequeretur.
[3] Ratus siquidem emendatam ipsius valetudinem tristi nuntio corrumpi
posse, affectionem suam ei nuntiari prohibuit, ne subita animi tristitia
implicatus in pristinam pestem relaberetur.
[4] Sospitate reddita, ambo tam exitialis propositi interpellatori Deo
saluberrimae admonitionis grates solvebant, errorisque eos non sine rubore
paenitentia subiit, cogitatae impietatis effectum divinae animadversionis
beneficio sublatum esse gaudentes.
[5] Salubriori itaque sententia animum amplectente, a civium periculis ad
hostes usque lacessendos studium traduxerunt.