Dan
12.4.1 (p. 334,28 )
[1] Ea tempestate Sclavorum insolentia, diu
Danicae rei miseriis alita (quippe magis otiis Olavi provecta quam ullis
eius negotiis retusa fuerat), piratica nostros acerrime lacessebat.
[2] Sed et Autonem quendam, splendidissimo loco natum, Falstriam e
Sialandia petentem morique quam intercipi praeoptantem occidit.
[3] Enimvero ingenita Danico sanguini virtus captivitatis sortem omni fato
tristiorem existimat.
[4] Quam rem Skialmo Candidus (frater hic Autonis erat) in celeberrimis
Danorum conciliis querelarum frequentia prosecutus, extudit, ut auctoritate
eius motum vulgus unius necem omnium manu ulciscendam decerneret.
[5] Adeo quippe regia maiestas popularem evexerat, ut ei decernendarum
expeditionum ius esset armisque publicis non imperium principis, sed plebis
arbitrium praesideret.
Dan
12.4.2 (p. 334,39 )
[1] Praeterea Alli et Herri, Scaniae
oriundi, sed eius usum facinoribus demeriti, Iulinum, certissimum Danorum
profugium, proscriptorum titulo petiverunt.
[2] Cuius enixe negotia consectantes maritimisque patriam latrociniis
incessentes, rem Danicam atrocius profligare coeperunt.
[3] Tunc Danica iuventus, Iulinum adorta, fractos obsidione cives, quotquot
intra moenia piratas habebant, cum pecunia pactionis nomine praebere
coegit.
[4] Quibus nostri in potestatem acceptis laesae patriae poenas crudelissima
mortis ratione expetendas duxerunt.
[5] Nam quo violentiore eos morte consumerent, revinctis post terga
manibus, palis primum affigendos curabant, deinde ventrium cava cultro
rimati, nudatis extis primaque viscerum parte protracta, cetera stipitibus
explicabant nec ante supplicium remiserunt, quam tortos, extis funditus
alvo egestis, horridae rapacitatis spiritum profundere coegissent.
[6] Quod spectaculum, ut specie triste, ita re nostris perquam utile
exstitit.
[7] Non solum enim reis poenam inflixit, sed etiam ceteros consimilem
cruciatus causam vitare permonuit.
[8] Itaque non minori visentibus documento quam afflictis supplicio fuit.
[9] Nec semel quidem Ericus Sclavici roboris amplitudinem pressit et nervos
debilitavit, sed iterum ac tertio effrenata gentis illius ingenia tanto
terrore retudit, ut nulla eum ulterius piratici aestus procella pulsaret.