Dan
16.6.1 (p. 545,39 )
[1] Sed novae frugis accessio labentibus
hostium alimentis opitulata est, iisdem ex regiae profectionis cunctatione
instruendorum frumento vicorum perquam utile sibi laxamentum sumentibus.
[2] Huius expeditionis opinione perciti Walogastenses profundiora Peni
amnis loca crebro lapide complent, moenium suorum aditum navigiis negaturi.
[3] Quos Absalon iisdem alvei locis egerere cupiens, trahendae secum
iuventutis gratia corpus aquis immergere non dubitavit easque lapidibus
vacuefaciendo, quantum transmittendae classi satis erat, ad patientem
navigationis habitum perduxit, quamquam oppidani machinas suas tali
temperamento librassent, ut eadem amnis spatia certis ictibus destinarent.
[4] Quibus obstaculis transitu vacuefacto, facilem sociis petendae
circumsidendaeque urbis aditum struxit.
Dan
16.6.2 (p. 546,10 )
[1] Obsidione coepta, defixi sub aquis
stipites, quorum frequentia oppidum erat vallatum, navigia propius
appellere passi non sunt.
[2] Hanc oppugnationis difficultatem Danorum iuvenes virtute superare
cupientes, non temperavere sibi, quo minus, navigiis a profundo remotis,
pedibus in aquam descenderent vadaque gradu lustrarent.
[3] Contra oppidani in subiectos comminus tela iacere navigiaque tormentis
procul incessere coeperunt; quorum eximios iactus eludere quam excipere
satius existimares.
[4] Anceps incertumque vitatu periculum erat, praegrandibus saxis in
consertas puppes cadentibus; in fuga ac declinatione cautoque corporis motu
magis quam in ulla armorum ope frustrandorum ictuum remedium ducebatur.
Dan
16.6.3 (p. 546,20 )
[1] Absalon, medio tenus navigii progressus,
egesta tormentis robora crebra corporis declinatione fallebat.
[2] Quem barbarus, forte praesidio egressus, postquam ex clipei notis
agnitum habuit, tormentorum praesidibus manu significavit, ut eum
impeterent.
[3] Igitur interrogatus a quodam, an perspectum haberet, qualiter ipsum
barbarus denotaret, curam sui illius animo insitam respondit, eodem
ludibrio hostem et monitorem excipiendo.
[4] Intrepidi animi dixerim in medio salutis discrimine pericula sua iocoso
dicto prosequi voluisse.
[5] Adeo certissimum fortitudinis et constantiae experimentum necessitas
tribuit.
Dan
16.6.4 (p. 546,28 )
[1] Expugnatione non procedente, nova
adoriendae urbis ratio auctore Esberno excogitata est: siquidem inusitatae
magnitudinis navigium, variis ignis nutrimentis completum, solo ventorum
remigio opportunis incendio moenibus adigendum curabant.
[2] Quod, latenti in undis stipiti illisum, sine ulla oppidanorum iactura
propriae materiae discrimine conflagravit.
[3] Ita exigui ligni impedimento spes ingentis victoriae subruta est,
hostiumque salus parvulo fortunae momento ab imminente exitio protecta.
Dan
16.6.5 (p. 546,35 )
[1] Post haec Bugiszlavus, in dedecorum
suorum ultionem dolos mente scrutatus, Absalonis colloquium simulata pacis
affectatione per legatos poscendo cum ingenti equitatu destinatum conventui
locum petivit.
[2] Quem binis obviam sibi navigiis venientem, ut continentem ascenderet,
obsecravit, commodius in tentorio quam navi colloquendum praefatus.
[3] Obsequentem illum navigioque excedere volentem Erlingus quidam,
illustri inter Noricos loco natus, horridioris somnii narratione retinuit,
haud dubie fraudem sensurum, si salutem suam hostibus crederet, auguratus.
[4] Cuius vocem Absalon, perinde ac divinitus sibi dati indicii miraculum
veneratus, vocanti se Bugiszlavo minorem a maiore peti non oportere
perhibuit, pontificem duci dignitate praestare asseverando.
[5] Ita hosti impotentiam obiciendo fraudis materiam ademit.
[6] Ille stricta navis spatia causatus, repentino discessu fallaciam
detexit.
[7] Nam qui alias ultro navigium Absalonis ingredi consuevit, nunc eius
aditum perinde ac fatale sibi domicilium, conscientiae malignitate
confusus, exhorruit.
[8] Gavisus Absalon, quod salutem suam somnio quam hosti credere
praeoptasset, ad classem se recepit.
Dan
16.6.6 (p. 547,11 )
[1] Igitur cum exercitus noster, communem
agrorum vastationem unius urbis excidio anteponens, exhauriendae provinciae
consilium cepisset inque pontis pertranseundi angustiis haererent, crebris
oppidanorum myoparonibus incessuntur.
[2] Qui mox sagittariorum ab Absalone regeque missorum opera deturbati,
infestandae commodius classis gratia continenti se tradunt, nostrosque
clamore non minus quam iaculis insecuti, per summam ignaviae exprobrationem
perinde ac victis insultare coeperunt.
[3] Quo viso, reliqui ex oppidanis, passim correptis scaphis, moenibus
etiam, quae tuebantur, desertis, in ripam se conferunt, relicta a Danis
tabernacula praedaturi.
[4] Neque enim regios equites, navium transitum in terra opperientes, fumus
tabernaculorum, quae Dani discedentes cremarant, incendio ortus, ab ipsis
discerni patiebatur.
[5] A quibus cum inopinati attonitique incursarentur, pars in scaphas
refugit, pars armis in ripa aut aquis in amne exitium habuit.
[6] Natantes a sagittariis interfecti, navigantes eversi iustas irrisis a
se Danis poenas luerunt.
[7] Ita Walogastenses, paulo ante falsis nostrorum opprobriis exsultantes,
nunc civium in conspectu suo necatorum miseranda fata luctu prosequebantur.
Dan
16.6.7 (p. 547,27 )
[1] Quod Oznenses fama experti, suburbanos
penates ocius cremandos curant, ne iisdem hostes ad moenium suorum
incendium uterentur.
[2] Igitur dum ultro se tectis spoliant, ingens urbi suae tutamentum
conciliant, quo domibus tenuiores, hoc moenibus tutiores effecti.
[3] Rus regi rapinae exstitit.
[4] Cuius sententia Absalon Iulinensium finium arciumque Zuinensium
expugnationem peragere iussus, Esbernum fratrem Zuinam cum commissae sibi
classis parte praemittit, aut arces ipsas, si fors sineret, capturum aut
earum custodibus, quoad se Iulino reverti contigisset, fugam interclusurum.
[5] Quarum ianuae venienti Esberno vacuae patuere, propugnatoribus nimirum
adventum hostium furtivo discessu praecurrentibus.
[6] Ambae itaque incendio datae Qua de re Absalon, Iulinensium rebus
absumptis, non solum longinqui fumi contemplatione, verum etiam sociorum
inde revertentium affirmatione certior factus, ad regem revertit, laetatus
se magna curarum parte fraterna opera liberatum.
Dan
16.6.8 (p. 548,1 )
[1] Rex, vicos necessariis usibus abundantes
captu difficiles fore vacuosque tantum a se penates exuri conspiciens,
remeare constituit, qui nunc desertos inopesque lares adortus fuerat,
exacto messis tempore referta copiis horrea consumpturus.
[2] Cumque, non minus capiendarum urbium difficultate quam vacuarum aedium
incendio fatigatus, Zuinam amnem abducendae expeditionis gratia petivisset,
exustarum arcium reliquias solo aequari iussit et, ut omnia earundem
munimenta demoliretur, etiam lapides fundamentis egestos in profundum
iactandos curavit, quamquam iidem recenti adhuc incendio torridi vix se
manu contingi paterentur.
[3] Cuius laboris idem atque expeditionis finis exstitit.