Dan
11.11.1 (p. 319,1 )
[1] Quo mortuo, Kanutus, fraternis
suffragiis in regni fastigium revocatus, orientale bellum, quod in
adolescentia orsus, in exsilio auspicatus fuerat, accepto solio, potius
amplificandae religionis quam explendae cupiditatis gratia totis viribus
innovandum curabat, cum incrementis fortunae etiam claritatis augmentum
apprehendere cupiens.
[2] Nec ante manum ab incepto retraxit, quam Curorum, Sembonumque ac
Estonum funditus regna delesset.
Dan
11.11.2 (p. 319,8 )
[1] Deinde, sublato hoste, nuptias
circumspiciens finitimaque coniugia obscura ac dignitate sua minora
reputans, praefecti Flandriae Roberti filiam Ethlam in matrimonium
advocavit, ex qua filius ei Karolus obvenit.
Dan
11.11.3 (p. 319,11 )
[1] Cumque magnatum insolentia solutos
hebetatosque prisci iuris nervos aspiceret, omnibus ingenii modis ad
reparandam patrii moris disciplinam connisus, probatioris iustitiae cultum
severissimis edidit institutis concussumque et labentem aequitatis tenorem
in pristinum habitum revocavit.
[2] Non sanguini, non necessitudini, quo minus iuste se gereret,
indulgentiam habuit, nullius amicitiae aut familiaritati impunitatem
iniuriae tribuit, sed omnia antiquae consuetudinis momenta percurrens,
labefactatum iuris vinculum tenacissimo nexu astrinxit ac paternae
severitatis vestigia sollicitus usurpavit eoque studio gravissimas maiorum
offensas contraxit.
Dan
11.11.4 (p. 319,20 )
[1] Sacris decus suum reddebat, sacerdotia
gerentes gratiae nutrimentis prosequebatur.
[2] Cumque ab inerti et rudi populo parum iustam pontificibus venerationem
haberi conspiceret, ne tanti nominis potitores inter privatos relinqueret,
decreti circumspectioris industria principum iis consortionem indulsit
ipsisque primum inter proceres locum perinde ac ducibus assignavit,
auctoritatem honore concilians.
[3] Providit enim, ne tanti officii pondus aequo minor veneratio carperet
inque summa religionis arce positi infima cultus condicione vilescerent.
Dan
11.11.5 (p. 319,28 )
[1] Nec solum pontificibus dignitatis
incrementa donavit, sed etiam privatorum clericorum ordinem benignissimis
decretis adornare studebat.
[2] Nam quo cumulatiorem iis honorem redderet, litteratorum controversias
vulgaris fori condicione exemptas ad eiusdem professionis iudicium
relegabat.
[3] Iisdem religionis reos obiecta repellere nequeuntes pecuniaria multa
puniendos permisit.
[4] Quibus etiam in omnia, quae adversum divina committerentur,
animadversionis arbitrium tradidit cunctasque huiusce generis actiones
sacerdotali iudicio destinatas a publico foro secrevit, ne honore impares
iuris condicio aequaret.
[5] Quamobrem dignitati pondus adiecit, decusque privato fastigio excelsius
eorum respectui inesse voluit.
[6] Quo effectum est, ut Danorum nemini nisi regi aut pontificibus eique,
qui potissimus regni successor advertitur, domesticis quemquam liceat
actionibus postulare.
Dan
11.11.6 (p. 320,4 )
[1] Idem populares adhuc sacrorum rudes
decimarum religioni assuefacere conabatur.
[2] Sed propositi irrita suasio fuit; quippe maturitatem rerum capere
novelli cultus rudimenta nequibant.