link til hjemmesiden - Det Kongelige Bibliotek

Saxo Grammaticus: Gesta Danorum


| Saxo Grammaticus | Gesta Danorum | Liber -1 | Caput -1 | Caput +1 | Liber +1 |

Dan  7.1.1 (p. 181,2 )
[1] Ingello quattuor filios fuisse, ex iisdemque tribus bello consumptis, Olavum solum post patrem regnasse perita rerum prodit antiquitas; quem quidam Ingelli sorore editum incerto opinionis arbitrio perhibent. [2] Huius actus vetustatis squalore conspersos parum iusta notitia posteritas apprehendit, extremum dumtaxat prudentiae eius monitum memoria vindicavit. [3] Quippe cum supremis fati viribus artaretur, Frothoni et Haraldo filiis consulturus alterum terris, alterum aquis regia dicione praeesse eamque potestatis differentiam non diutina usurpatione, sed annua vicissitudine sortiri iubet. [4] Ita regnandi inter eos condicione aequata, prior Frotho, maritimarum rerum regimine potitus, crebris piraticae damnis deformis evasit. [5] Infortunii causa recentia nautarum coniugia fuere, domesticas tori voluptates externis militiae laboribus praeferentium.

Dan  7.1.2 (p. 181,13 )
[1] Interiecto tempore natu minor Haraldus maris dominationem sortitus, vacuum coniugio militem legit, fraternae frustrationis eventum metuens. [2] Fortuna delectui respondit; quippe tam gloriosum piratam egit, quam frater inglorium gesserat. [3] Quae res fraternam ei invidiam peperit; quin etiam eorum coniuges, Sygne et Ulvilda, quarum altera Suetiae rege Sywardo, altera Karolo Gothiae praefecto orta fuerat, crebra nobilitatis contentione rixantes alternos maritorum solvere convictus. [4] Quo evenit, ut Haraldus et Frotho, rei familiaris societate convulsa, communem partientes supellectilem plus muliebris rixae iurgiis quam fraternae caritatis officiis indulgerent.

Dan  7.1.3 (p. 181,22 )
[1] Sed et Frotho, fratris claritate deformem se fieri contemptumque sibi strui iudicans, a quodam familiarium occulte eum interfici iubet, quod quem aetate vinceret, ab eo se virtute superari videret. [2] Quo peracto, ne scelus a conscio proderetur, insidiarum ministrum tacite trucidandum curavit. [3] Post haec, ut innocentiae sibi fidem pareret notamque sceleris evitaret, quisnam rerum casus inopina germanum clade sustulerit, latius investigari praecepit. [4] Sed neque tot artibus perficere potuit, quo minus eum tacita vulgi notaret opinio. [5] A quo postmodum Karolus, quis Haraldum occidisset, rogatus, dissimulanter ab eo notae rei quaestionem agi respondit. [6] Quo dicto mortis causam accivit, Frothone exprobratum sibi latenter parricidium iudicante.

Dan  7.1.4 (p. 181,32 )
[1] Post haec Haraldus et Haldanus Haraldi filii, ex Sygne Karoli filia suscepti, cum ad necem a patruo quaererentur, ab eorum tutoribus callidior servandorum pupillorum ratio excogitata est. [2] Nam truncos luporum ungues subtellibus annectentes contiguum penatibus suis lutum offusamque nivibus humum crebris decursibus exarare coeperunt, ferini incessus speciem praebituri. [3] Post haec trucidatis ancillarum liberis eorumque corporibus frustatim discerptis, lacera passim membra disiciunt. [4] Itaque, requisitis adolescentibus nec inventis, fusi reperiuntur artus, ferarum vestigia demonstrantur, tellus cruore delibuta conspicitur. [5] Creditum est pueros lupina ingluvie consumptos, nec cuiquam fere de tam manifesto lacerationis argumento dubitare concessum. [6] Cuius spectaculi fides pupillis praesidio fuit. [7] Qui mox a tutoribus cava conclusi ilice, ne ullum vitae eorum indicium ederetur, diu sub canum specie nutriebantur; latrantum quoque iis vocabula indita, quo minus latentium opinio vulgaretur.

Dan  7.1.5 (p. 182,11 )
[1] Solus Frotho, mortis eorum fide repudiata, latebrae locum ex perita augurii femina cognoscere institit. [2] Cuius carminum tanta vis erat, ut rem quantalibet nodorum consertione perplexam e longinquo soli sibi conspicuam ad contactum evocare posse videretur. [3] Haec Regnonem quendam occulte circa illos educationis officium peregisse eosque tegendae rei gratia caninis censuisse nominibus astruebat. [4] Qui cum se inusitata carminum violentia latibulis egestos incantantis obtutibus admoveri conspicerent, ne tam horrendae coactionis imperio proderentur, gremium eius accepti a tutoribus auri incussione perfundunt. [5] Quae, recepto munere, repentina morbi simulatione par exanimi concidit. [6] Perquirentibus ministris causam tam subiti lapsus, inscrutabilem filiorum Haraldi fugam exsistere memorabat, quorum eximia vis etiam atrocissimos carminum temperaret effectus. [7] Ita parvulo contenta beneficio, maius a rege praestolari praemium passa non est.

Dan  7.1.6 (p. 182,24 )
[1] Post haec Regno, suam ac pupillorum opinionem populari sermone crebrescere expertus, in Feoniam utrosque devexit. [2] Ubi a Frothone captus adolescentes se custodia prosecutum fatetur precaturque regem, pupillis, quos patre privaverit, parcat nec se duplici parricidio obiectare felicitatis loco ducat. [3] Quo dicto saevitiam eius in ruborem convertit pollicitusque est, si quid ab iis in patria novaretur, se regi indicia delaturum. [4] Ita pupillis incolumitate parta, metu liber multos annos confecit.

Dan  7.1.7 (p. 182,31 )
[1] Qui cum adulti Syalandiam petivissent, ultionem patris ab amicis exsequi iussi, non se ac patruum annua luce potituros voverunt. [2] Quo comperto, Regno, pacti memoria concitatus, noctu regiam petit seque promissae rei indicem venire tacite asserit. [3] Dormientem tamen ad vigilias evocare passus non est, eo quod Frotho excitationis suae poenas ferro exigere solitus fuerat. [4] Tanti quondam regium somnum importuna frustratione perrumpere existimatum est. [5] Id Frotho mane ex vigilibus expertus, ut animadvertit Regnonem insidiarum nuntium attulisse, contracto milite, saevitia fraudem praecurrere statuit. [6] Nec aliud Haraldi filiis auxilio quam furoris simulatio fuit. [7] Nam cum se ex improviso occupari conspicerent, perinde ac furiis acti lymphantium se more gerere coeperunt. [8] Quos cum Frotho mente captos putaret, propositum remisit, deforme existimans ferro petere, qui ferrum in se convertere viderentur. [9] A quibus proxima nocte incendio consumptus, dignas parricidii poenas pependit. [10] Quippe regiam adorti reginam in primis lapideo obruere congestu; igne deinde penatibus applicato, Frothonem in excisi dudum specus angustias et opacos cuniculorum recessus obrepere coegerunt. [11] Ubi dum clausus delitescit, vapore et fumo strangulatus interiit.


[Hjem] [English] [Det Danske Sprog- og Litteraturselskab]
© Det Kongelige Bibliotek