Dan
10.13.1 (p. 284,30 )
[1] Iisdem temporibus Popponi Rimbrandus,
Harico Marcus pontificii religione successit; pro Lefdago Fulbertus
secerdotio fulsit, post quem Othincarus Albus, splendidissimo loco natus,
infulas sumpsit.
[2] Cuius liberalis in Deum animus, ne parvula quidem sibi summa retenta,
amplissimum patrimonium necessariis templorum usibus erogavit cellasque
ante id rei familiaris inopes uberrimis agris ac latifundiis locupletes
effecit, adeo ut excellentissimae totius Iutiae ecclesiae, quicquid paene
praediorum possident, a religiosa eius donatione perceperint.
[3] Itaque propior publicae devotioni quam privatae facultati solidaeque
magis quam fluxae laudis appetens, momentaneo rerum impendio mansuras animi
delicias comparavit seque patrimonii quam religionem rei familiaris inopem
esse maluit, ad eum hereditatis suae honorem transferens, a quo pia dona
perpetuis bonis rependenda cognoverat.
[4] Nec possessionem sacris impendisse contentus, ut omnes virtutis partes
ac numeros exsequeretur, etiam rerum beneficiis virtutum adiumenta
subtexuit.
[5] Siquidem Syalandiam et Scaniam officio piae eruditionis aggressus,
mirificum sacri dogmatis auctorem agere coepit.
[6] Ac ne parcius animi quam corporis officium administraret, tantum se in
amplificanda religione gessit, quantum egerat in locupletanda, pro quo
patrimonium erogaverat, etiam morte paratus occumbere.
Dan
10.13.2 (p. 285,13 )
[1] Ceterum Sueno, senilis animae laboribus
fessus, divinis rebus infatigabilem ultimi temporis curam tribuit nec
spiritu quam religione diuturnior fuit.
[2] Siquidem omni humana concussione vacuus in ipso perfectissimae vitae
fulgore decessit.
[3] Hunc igitur duae inter se divisere fortunae, quem varia sors in
ludibria ac decora alterna vice traiecit, regno illius captivitatem,
captivitati exsilium substituendo.
[4] Quis enim crederet, illum a maximo solio ad Sclavorum perventurum
catenas?
[5] Quis rursus existimaret, a Sclavicis vinculis ad regni rediturum
insignia?
[6] Attamen ex rege captivus atque ex captivo rex est factus.
[7] Ita nunc miserrimis, nunc felicissimis par, diverso condicionis habitu
geminam utriusque fortunae mensuram aequavit.