Dan
6.4.1 (p. 147,3 )
[1] Qui postmodum a suis propagandae subolis
gratia coniugio sibi consulere monitus caelibem praestare vitam paterno
contendebat exemplo, quod Frothoni coniugis petulantia grave probrum
affixerit.
[2] Ad ultimum perseverantissimis omnium precibus victus per legatos
aggressus est Norvagiae regis Amundi filiam postulare.
[3] Quorum unus, Frøco nomine, fluctibus inter navigandum absumptus
inusitatum moriens prodigium dedit.
[4] Quippe ubi illum confluus undarum aestus implicuit, sanguis medio
enatus gurgite ita totam ponti faciem peregrino quodam rubore perfudit, ut
spumeum paulo ante pelagus procellisque albidum mox puniceis fluctibus
intumescens alienum a natura sua colorem induere videretur.
Dan
6.4.2 (p. 147,13 )
[1] Amundus vero, regiae petitionis
inexorabiliter vota frustratus, legatis indecentius habitis, tyrannidem
Frothonis olim Norvagiae gravius imminentem causam spernendae legationis
asseruit.
[2] Frogertha vero (filia haec Amundi erat) non modo Fridlevi genus
intuita, sed etiam factorum claritudinem venerata convicio patrem insequi
coepit, quod generum habere sprevisset, cuius consummata nobilitas nec
virtute deficeret nec sanguine claudicaret.
[3] Adiecit quoque prodigialem illam maris faciem, undis repente in
sanguinem versis, quid aliud quam Norvagicae cladis interpretem, Danicae
vero victoriae liquidum exstitisse portentum?
Dan
6.4.3 (p. 147,22 )
[1] Quam cum Fridlevus iteratae legationis
officio postularet, perseverantia repulsam vincere cupiens, indignatus
Amundus rem a se semel negatam pertinacius flagitari, raptis ad necem
legatis, improbi petitoris studio crudelius obviandum curavit.
Dan
6.4.4 (p. 147,26 )
[1] Cuius iniuriae Fridlevus famam expertus,
Haldano ac Biornone accitis, Norvagiam navigatione complectitur.
[2] Contra Amundus patrio instructus praesidio obviam exserit classem.
[3] Frøcasund appellant sinum, in quem classis utraque coierat.
[4] Ubi Fridlevus noctu speculandi gratia castris egressus, cum inusitatum
quendam icti aeris sonum comminus percepisset, fixo gradu suspiciens trium
olorum superne clangentium hoc aure carmen excepit:
[5] Dum mare verrit Hythin rapidosque intersecat
aestus,
auro verna bibit et lactea pocla ligurit.
[6] Optima condicio servi, cui rege creatus
obsequitur, temere mutatis sortibus, heres.
Dan
6.4.5 (p. 147,36 )
[1] Denique post ipsas alitum voces lapsum ab
alto cingulum litteras carminis interpretes praeferebat: regis quippe
Thialamarchiae filium pueriliter obludentem, Hythin nomine, gigas usitatum
mortalium habitum mutuatus abduxerat eoque usus remige, cymba in proximum
litus traiecta, Fridlevum tunc forte speculationis officio fungentem
navigio praeteribat.
[2] Quem rex captivi adolescentis opera uti non passus, praeda raptorem
exuere gestiebat.
[3] Adversum quem adolescens primum acriori invectionis genere utendum esse
praemonuit, facilius oppugnandum promittens, dum ante cynico fuisset
carmine lacessitus.
[4] Tunc Fridlevus sic orsus:
Dan
6.4.6 (p. 148,7 )
[1] Cum sis gigas tricorpor invictissimus
tuoque caelum paene exaeques vertice,
cur hoc ridendus ensis femen obligat,
latusque grande curta cingit framea?
[2] Quid forte munis pectus ense debili
habitusque corporalis instar neglegis,
sicae brevis parvo fretus gestamine?
[3] Iam iam tuum frustrabor audax impetum,
ferro retuso molientem proelia.
[4] Meticulosa cum sis ipse belua
molesque digno destituta robore,
umbrae fugacis more praeceps tolleris,
spectabili claroque nactus corpore
imbelle pectus et pavore lubricum
membrisque summe dissidentem spiritum.
[5] Ex hoc tuae compago nutat fabricae,
cum forma felix strage mentis claudicet
suisque sit natura discors partibus.
[6] Te laudis ex hoc munus omne deseret,
nec fortium clarus loco censeberis,
obscura computandus inter agmina.
Dan
6.4.7 (p. 148,28 )
[1] Quo dicto gigantem pede manuque curtatum,
liberato captivo, coegit in fugam.
[2] Cuius consequenter promontorium petens egestam antro pecuniam
asportavit.
[3] Quibus spoliis ovans ereptique adolescentis in traiciendo mari
navigatione usus hoc alacri carmen voce subtexuit:
[4] Sanguine suffusos enses ferrumque cruore
puniceum rabidi versavimus in nece monstri,
dum te, Norvagicae cladis moderator Amunde,
excipit alta quies, quem, cum sine lumine mentis
nox ignava premat, virtus dilapsa fefellit.
[5] At nos defunctum membris opibusque gigantem
contudimus vastique chaos penetravimus antri.
[6] Illic congestum raptu violavimus aurum.
[7] Et iam fluctivagum tonsis everrimus aequor
confertamque ratem spoliis ad litus ovantes
remigio reduces agimus, percurrimus undas
permensore maris carabo; sulcemus alacres
hoc pelagus, ne nos hosti lux obvia prodat.
[8] Ergo leves totoque manus conamine nisi
rimemur mare, castra prius classemque petentes,
quam roseum liquidis Titan caput exserat undis,
ut, cum rem rumor vulgaverit atque Frogertha
noverit egregio partam conamine praedam,
blandior in nostrum moveat praecordia votum.
Dan
6.4.8 (p. 149,11 )
[1] Die postera Fridlevo adversus Amundum
magno copiarum concursu cruentum incidit bellum, quod partim terrestri,
partim maritimo certamine gerebatur.
[2] Nam et in campis acies explicabantur et classi nihilo minus bellator
incesserat.
[3] Cumque res plurimo sanguinis impendio gereretur, Biorno demum,
inclinata suorum acie, solutum nexibus molossum concitavit in hostem, quam
ferro obtinere non poterat, canino morsu victoriam adepturus.
[4] Quae res adversariis probrosam peperit stragem, cum fortium phalanx
mordicus lacessita profugeret.
[5] Quorum fuga tristior an turpior fuerit, nescias.
[6] Erubescendus siquidem Normannorum exercitus erat, quem hostis opem a
belua mutuatus obtrivit.
[7] Nec fraudi Fridlevo fuit labentem militum virtutem canino reparare
praesidio.
Dan
6.4.9 (p. 149,22 )
[1] Occidit hoc bello Amundus.
[2] Cuius assecla Ano, cognomento Sagittarius, Fridlevum ad secum
dimicandum hortatus, a Biornone, sequioris ordinis viro, regem cum plebeio
congredi prohibente lacessitur.
[3] Cumque Biorno, sinuato arcu, nervo sagittam aptaret, subito emissum ab
Anone spiculum chordae summa transfixit.
[4] Cuius altera mox sagitta comes mediis digitorum condylis impacta
successit.
[5] His tertia superveniens in applicatam nervo sagittam incidit.
[6] Ano quippe promptissima sagittandi opera eminus utens de industria
gestamen tantum hostis offenderat, ut idem in ipsum sibi licere demonstrans
pugilem a proposito revocaret.
[7] Biorno vero nihil ob hoc animi minuens, spreto corporis periculo,
constanti mente et vultu discrimen iniit, ita ut nec Anonis quicquam
ingenio deferre neque ex consueta aliquid fortitudine deponere videretur.
[8] Itaque nulla ex parte proposito deturbatus intrepidus duello se
credidit.
[9] Quo cum uterque saucius excessisset, aliud item apud Agdarnes mutua
laudis aemulatione gesserunt.
Dan
6.4.10 (p. 149,36 )
[1] Interfecto Amundo Fridlevus, acerrimo
hoste liberatus summumque et securum otium nactus, ferocissimum ingenium
suum voluptati cedere coegit, traiectoque in Venerem studio classem
instaurat, negatas olim nuptias petiturus.
[2] Denique navigationem ingressus, cum defecta ventis classe vicos
alimenta petiturus irrumperet, a Grubbo quodam hospitaliter habitus
tandemque filiae eius connubio potitus Olavum vocabulo filium procreavit.
[3] Interiecto quoque tempore Frøgertham adeptus, dum patriam parum
prospera navigatione repeteret, ignotae insulae litoribus appulsus
thesaurum humi conclusum effodere custodemque eius draconem vitandi veneni
gratia bovino tergore tectus appetere cuiusdam per quietem conspecti monitu
perdocetur intentumque scuto corium venenatis dentium morsibus obiectare
praecipitur.
[4] Igitur experiendae visionis causa anguem undis emergentem adortus diu
in squameum latus irrita tela coniecit; quippe spiculorum impulsum crustata
corporis durities frustrabatur.
[5] Ipse vero coluber crebras admodum spiras agitans orbiculato caudae
flexu tactas obiter arbores stirpitus evertebat.
[6] Ceterum crebro corporis tractu, cavata ad solidum humo, praeruptum hinc
inde latus effecerat, ut quibusdam in locis adversos colles media valle
sequestrari conspicimus.
[7] Igitur Fridlevus invicta beluae suprema considerans ima gladio tentat
perfossaque inguinis parte saniem palpitantis elicuit.
[8] Qua exstincta, pecuniam hypogaeo erutam navigiis deportandam curavit.
Dan
6.4.11 (p. 150,19 )
[1] Evoluto anno Biornonem atque Anonem
saepius ex provocatione congressos maxima cura in gratiam reduxit
amicitiisque odia mutare compulit; quibus etiam filium Olavum tres annos
natum nutricandum concessit.
[2] Pelicem vero Iuritham eandemque Olavi matrem recepto in commilitium
Anoni matrimonio copulavit, aequiori animo repudium laturam existimans, si
tanto pugile maritata pro regio strenuum sortiretur amplexum.
Dan
6.4.12 (p. 150,25 )
[1] Mos erat antiquis super futuris
liberorum eventibus Parcarum oracula consultare.
[2] Quo ritu Fridlevus Olavi filii fortunam exploraturus, nuncupatis
sollemniter votis, dearum aedes precabundus accedit, ubi introspecto
sacello ternas sedes totidem nymphis occupari cognoscit.
[3] Quarum prima indulgentioris animi liberalem puero formam uberemque
humani favoris copiam erogabat.
[4] Eidem secunda beneficii loco liberalitatis excellentiam condonavit.
[5] Tertia vero, protervioris ingenii invidentiorisque studii femina,
sororum indulgentiorem aspernata consensum ideoque earum donis officere
cupiens, futuris pueri moribus parsimoniae crimen affixit.
[6] Ita aliarum beneficiis tristioris fortunae veneno corruptis, accidit,
ut Olavo pro gemina munerum ratione permixta liberalitati parcitas
tribueret cognomentum.
[7] Quo evenit, ut prioris indulgentiae suavitatem inserta beneficio nota
confunderet.
Dan
6.4.13 (p. 150,37 )
[1] Cumque regressus Norvagia Fridlevus iter
per Suetiam haberet, ultro legati partibus assumptis, caelibi adhuc Haldano
filiam Hythini, quem monstro quondam exemerat, impetravit.
[2] Interea coniunx eius Frogertha Frothonem enixa est, ab eximia mutuantem
largitate cognomen.
Dan
6.4.14 (p. 151,3 )
[1] Itaque Frotho ob avitae felicitatis
memoriam, quam suo nomine referebat, ab incunabilis primisque infantiae
rudimentis adeo cunctis carus evasit, ut ne humi quidem incedere aut
consistere toleratus sinu iugiter atque osculis foveretur.
[2] Ita non uni modo paedagogo addictus, sed quasi communis omnium alumnus
exstabat.
[3] Defuncto vero patre, cum duodecimum aetatis annum ageret, Saxoniae
regulos, Suertingum et Hanevum, imperium detrectantes ac palam rebellare
connisos, acie superavit devictisque gentibus servitutis nomine pendendi
pro capite nummi multam inflixit.
[4] Adeo namque liberalis exstitit, ut recenti largitatis consuetudine
prisca militiae stipendia duplicaret.
[5] Neque enim se tyrannorum more communibus vitiorum illecebris obiciebat,
sed quicquid honestati proximum pervidebat, ardenter appetere, opes in
propatulo habere, ceteros largiendo praecurrere, omnes humanitatis officiis
antevenire et, quod difficillimum est, virtute invidiam vincere
contendebat.
[6] Cuius rei gratia brevi tantam apud omnes claritatem contraxit, ut
adolescentulus non modo fama maiorum titulos exaequaret, sed etiam
vetustissima regum monumenta transscenderet.